delibo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: delibā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	delibō	delibor	delibem	deliber	—	—
	2 p.	delibas	delibāris	delibes	delibēris	delibā	delibare
	3 p.	delibat	delibātur	delibet	delibētur	—	—
Plur.	1 p.	delibāmus	delibāmur	delibēmus	delibēmur	—	—
	2 p.	delibātis	delibāmini	delibētis	delibēmini	delibāte	delibamini
	3 p.	delibant	delibantur	delibent	delibentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	delibābam	delibābar	delibārem	delibārer
	2 p.	delibābas	delibabāris	delibāres	delibarēris
	3 p.	delibābat	delibabātur	delibāret	delibarētur
Plur.	1 p.	delibabāmus	delibabāmur	delibarēmus	delibarēmur
	2 p.	delibabātis	delibabamini	delibarētis	delibarēmini
	3 p.	delibābant	delibabantur	delibarent	delibarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	delibābo	delibabor	—
	2 p.	delibābis	delibaberis	delibāto
	3 p.	delibābit	delibabitur	delibāto
Plur.	1 p.	delibabimus	delibabimur	—
	2 p.	delibabitis	delibabimini	delibatōte
	3 p.	delibabuntur	delibanto

Infīnitivus praesentis actīvi	delibāre
Infīnitivus praesentis passīvi	delibāri
Participium praesentis actīvi	delibāns
Gerundium	delibandī
Gerundivum	delibandus, -a, -um

Основа перфекта: delibāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	delibāvī	delibāverim	delibāveram	delibāvissem	delibāverō
	2 p.	delibāvisti	delibāveris	delibāveras	delibāvisses	delibāveris
	3 p.	delibāvit	delibāverit	delibāverat	delibāvisset	delibāverit
Pl.	1 p.	delibāvimus	delibāverimus	delibāverāmus	delibāvissēmus	delibāverimus
	2 p.	delibāvistis	delibāveritis	delibāverātis	delibāvissētis	delibāveritis
	3 p.	delibāvērunt	delibāverint	delibāverant	delibāvissent	delibāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	delibāvisse

Основа супина: delibāt-

Participium perfecti passivi	delibātus, -a, -um
Participium futuri activi	delibātūrus, -a, -um
Supinum I	delibātum
Supinum II	delibātū

delibo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: de-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. зачерпнуть (parvam partem ab aequore Lcr); отведать, брать немного, попробовать (d. paululum carnis Pt): summa oscula d. V коснуться беглыми поцелуями;
3. задевать (truncum summo jugo Col — о быке);
4. извлекать, выбирать, заимствовать (flosculos ex oratione C): ex universa mente delibati animi C души, составляющие частицы мирового разума;
5. перен. хлебнуть, вкусить (novum honorem L);
6. слегка касаться (omnia narratione Q);
7. уменьшать, суживать, умалять (de aliqua re или aliquam rem): d. aliquid de laude alicujus C несколько умалить чью-л. славу; nulla res animi pacem delibat Lcr ничто не нарушает спокойствия души. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??