Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: contund-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
contundō
|
contundor
|
contundam
|
contundar
|
—
|
—
|
2 p.
|
contundis
|
contunderis
|
contundas
|
contundāris
|
contunde
|
contundere
|
3 p.
|
contundit
|
contunditur
|
contundat
|
contundātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
contundimus
|
contundimur
|
contundāmus
|
contundāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
contunditis
|
contundimini
|
contundātis
|
contundamini
|
contundite
|
contundimini
|
3 p.
|
contundunt
|
contunduntur
|
contundant
|
contundantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
contundēbam
|
contundēbar
|
contunderem
|
contunderer
|
2 p.
|
contundēbas
|
contundebāris
|
contunderes
|
contunderēris
|
3 p.
|
contundēbat
|
contundebātur
|
contunderet
|
contunderētur
|
Plur.
|
1 p.
|
contundebāmus
|
contundebāmur
|
contunderēmus
|
contunderēmur
|
2 p.
|
contundebātis
|
contundebamini
|
contunderētis
|
contunderēmini
|
3 p.
|
contundēbant
|
contundebantur
|
contunderent
|
contunderentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
contundam
|
contundar
|
—
|
2 p.
|
contundes
|
contundēris
|
contundito
|
3 p.
|
contundet
|
contundētur
|
contundito
|
Plur.
|
1 p.
|
contundēmus
|
contundēmur
|
—
|
2 p.
|
contundētis
|
contundemini
|
contunditōte
|
3 p.
|
contundentur
|
contundunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
contundĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
contundi
|
Participium praesentis actīvi
|
contundens
|
Gerundium
|
contundendi
|
Gerundivum
|
contundendus, -a, -um
|
Основа перфекта: contud-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
contudī
|
contuderim
|
contuderam
|
contudissem
|
contuderō
|
2 p.
|
contudisti
|
contuderis
|
contuderas
|
contudisses
|
contuderis
|
3 p.
|
contudit
|
contuderit
|
contuderat
|
contudisset
|
contuderit
|
Pl.
|
1 p.
|
contudimus
|
contuderimus
|
contuderāmus
|
contudissēmus
|
contuderimus
|
2 p.
|
contudistis
|
contuderitis
|
contuderātis
|
contudissētis
|
contuderitis
|
3 p.
|
contudērunt
|
contuderint
|
contuderant
|
contudissent
|
contuderint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
contudisse
|
Основа супина: contūs-
Participium perfecti passivi
|
contūsus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
contūsūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
contūsum
|
Supinum II
|
contūsū
|
con-tun-do
Глагол, третье спряжение.
Приставка: con-; корень: -tund-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- разбивать, уничтожать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- ударять, избивать, бить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- толочь, раздроблять, растирать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- изматывать, изнурять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- укрощать, смирять, обуздывать; унимать; подавлять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от cum (варианты co-, com-, con-) «с, вместе» + tundere «бить; толочь», далее из праиндоевр. *(s)tud- «бить».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]