Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: acuminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
acuminō
|
acuminor
|
acuminem
|
acuminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
acuminas
|
acumināris
|
acumines
|
acuminēris
|
acuminā
|
acuminare
|
3 p.
|
acuminat
|
acuminātur
|
acuminet
|
acuminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
acumināmus
|
acumināmur
|
acuminēmus
|
acuminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
acuminātis
|
acumināmini
|
acuminētis
|
acuminēmini
|
acumināte
|
acuminamini
|
3 p.
|
acuminant
|
acuminantur
|
acuminent
|
acuminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
acuminābam
|
acuminābar
|
acuminārem
|
acuminārer
|
2 p.
|
acuminābas
|
acuminabāris
|
acumināres
|
acuminarēris
|
3 p.
|
acuminābat
|
acuminabātur
|
acumināret
|
acuminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
acuminabāmus
|
acuminabāmur
|
acuminarēmus
|
acuminarēmur
|
2 p.
|
acuminabātis
|
acuminabamini
|
acuminarētis
|
acuminarēmini
|
3 p.
|
acuminābant
|
acuminabantur
|
acuminarent
|
acuminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
acuminābo
|
acuminabor
|
—
|
2 p.
|
acuminābis
|
acuminaberis
|
acumināto
|
3 p.
|
acuminābit
|
acuminabitur
|
acumināto
|
Plur.
|
1 p.
|
acuminabimus
|
acuminabimur
|
—
|
2 p.
|
acuminabitis
|
acuminabimini
|
acuminatōte
|
3 p.
|
acuminabuntur
|
acuminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
acumināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
acumināri
|
Participium praesentis actīvi
|
acumināns
|
Gerundium
|
acuminandī
|
Gerundivum
|
acuminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: acumināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
acumināvī
|
acumināverim
|
acumināveram
|
acumināvissem
|
acumināverō
|
2 p.
|
acumināvisti
|
acumināveris
|
acumināveras
|
acumināvisses
|
acumināveris
|
3 p.
|
acumināvit
|
acumināverit
|
acumināverat
|
acumināvisset
|
acumināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
acumināvimus
|
acumināverimus
|
acumināverāmus
|
acumināvissēmus
|
acumināverimus
|
2 p.
|
acumināvistis
|
acumināveritis
|
acumināverātis
|
acumināvissētis
|
acumināveritis
|
3 p.
|
acumināvērunt
|
acumināverint
|
acumināverant
|
acumināvissent
|
acumināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
acumināvisse
|
Основа супина: acumināt-
Participium perfecti passivi
|
acuminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
acuminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
acuminātum
|
Supinum II
|
acuminātū
|
acumino
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- заострять (acuminatum cornu lunae PM). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]