τρελός
Греческий[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
Падеж | Род | ||
---|---|---|---|
Муж. | Жен. | Ср. | |
Единственное число | |||
Им. | τρελός | τρελή | τρελό |
Род. | τρελού | τρελής | τρελού |
Вин. | τρελό | τρελή | τρελό |
Зв. | τρελέ | τρελή | τρελό |
Множественное число | |||
Им. | τρελοί | τρελές | τρελά |
Род. | τρελών | τρελών | τρελών |
Вин. | τρελούς | τρελές | τρελά |
Зв. | τρελοί | τρελές | τρελά |
τρε-λός
Прилагательное, склонение Ε1 (–ός, –ή, –ό; тип склонения — καλός).
Корень: -τρελ-; окончание: -ός.
Произношение[править]
- МФА: [tɾeˈlos]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- сумасшедший, безумный, помешанный ◆ Ψηλά στου Διγενή τ’ αλώνια / τις νύχτες του καλοκαιριού / του κάτω κόσμου τα τελώνια / με λεν τρελή του φεγγαριού. Μάνος Χατζιδάκις, «Στου Διγενή τα κάστρα» ◆ Κάθε τρελό παιδί / έχει στο χέρι / φιλί της Παναγιάς / κι ένα μαχαίρι. Μάνος Χατζιδάκις, «Κάθε τρελό παιδί» ◆ Αύγουστος τρελός ο μήνας / πήρα δρόμο απ’ την τρέλα της Αθήνας. Βάσω Αλαγιάννη, «Τρελός Αύγουστος»
Синонимы[править]
Антонимы[править]
Гиперонимы[править]
Гипонимы[править]
- —
Родственные слова[править]
Ближайшее родство | |
|
Этимология[править]
От др.-греч. τρηρός, далее из др.-греч. τρήρων.