აკომპანიმენტი

Грузинский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.	др. мн. ч.
Им.	აკომპანიმენტი	აკომპანიმენტები	აკომპანიმენტნი
Эрг.	აკომპანიმენტმა	აკომპანიმენტებმა	აკომპანიმენტთა
Д.	აკომპანიმენტს	აკომპანიმენტებს	აკომპანიმენტთა
Р.	აკომპანიმენტის	აკომპანიმენტების	აკომპანიმენტთა
Тв.	აკომპანიმენტით	აკომპანიმენტებით	—
Прич.	აკომპანიმენტად	აკომპანიმენტებად	—
Зв.	აკომპანიმენტო	აკომპანიმენტებო	აკომპანიმენტნო

ა-კომ-პა-ნი-მენ-ტი

Существительное.

Корень: -აკომპანიმენტ-; окончание: -ი.

Произношение

• МФА: ед. ч. [ɑkʼɔmpʼɑnɪˈmɛntʼɪ], мн. ч. [ɑkʼɔmpʼɑnɪ'mɛntʼɛbɪ]

Семантические свойства

Значение

1. аккомпанемент ◆ მათ იცეკვეს ორკესტრის აკომპანირებით.

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: აკომპანიათორი прилагательные: აქომფანიმენთური глаголы: აკომპანირება

Этимология

От франц. accompagnement «сопровождение», далее из accompagner «сопровождать», далее из compagnon «спутник, товарищ», далее из лат. companio «товарищ», далее из cum (варианты co-, com-, con-) «с, вместе» + panis «хлеб», из праиндоевр. *pa- «пасти, кормить».