vegeo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: vegē-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	vegeō	vegeor	vegeam	vegear	—	—
	2 p.	veges	vegēris	vegeas	vegeāris	vege	vegere
	3 p.	veget	vegētur	vegeat	vegeātur	—	—
Plur.	1 p.	vegēmus	vegēmur	vegeāmus	vegeāmur	—	—
	2 p.	vegētis	vegemini	vegeātis	vegeamini	vegēte	vegemini
	3 p.	vegent	vegentur	vegeant	vegeantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	vegēbam	vegēbar	vegērem	vegērer
	2 p.	vegēbas	vegebāris	vegēres	vegerēris
	3 p.	vegēbat	vegebātur	vegēret	vegerētur
Plur.	1 p.	vegebāmus	vegebāmur	vegerēmus	vegerēmur
	2 p.	vegebātis	vegebamini	vegerētis	vegerēmini
	3 p.	vegēbant	vegebantur	vegerent	vegerentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	vegēbo	vegēbor	—
	2 p.	vegēbis	vegeberis	vegēto
	3 p.	vegēbit	vegebitur	vegēto
Plur.	1 p.	vegebimus	vegebimur	—
	2 p.	vegebitis	vegebimini	vegetōte
	3 p.	vegebuntur	vegento

Infīnitivus praesentis actīvi	vegēre
Infīnitivus praesentis passīvi	vegēri
Participium praesentis actīvi	vegens
Gerundium	vegendi
Gerundivum	vegendus, -a, -um

ve-ge·o

Глагол, второе спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. возбуждать, волновать; приводить в действие ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. быть деятельным, бодрым ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
прилагательные: vegetus глаголы: vegeto

Этимология

Происходит от Шаблон:этимология:verere