torpeo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: torpē-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	torpeō	torpeor	torpeam	torpear	—	—
	2 p.	torpes	torpēris	torpeas	torpeāris	torpe	torpere
	3 p.	torpet	torpētur	torpeat	torpeātur	—	—
Plur.	1 p.	torpēmus	torpēmur	torpeāmus	torpeāmur	—	—
	2 p.	torpētis	torpemini	torpeātis	torpeamini	torpēte	torpemini
	3 p.	torpent	torpentur	torpeant	torpeantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	torpēbam	torpēbar	torpērem	torpērer
	2 p.	torpēbas	torpebāris	torpēres	torperēris
	3 p.	torpēbat	torpebātur	torpēret	torperētur
Plur.	1 p.	torpebāmus	torpebāmur	torperēmus	torperēmur
	2 p.	torpebātis	torpebamini	torperētis	torperēmini
	3 p.	torpēbant	torpebantur	torperent	torperentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	torpēbo	torpēbor	—
	2 p.	torpēbis	torpeberis	torpēto
	3 p.	torpēbit	torpebitur	torpēto
Plur.	1 p.	torpebimus	torpebimur	—
	2 p.	torpebitis	torpebimini	torpetōte
	3 p.	torpebuntur	torpento

Infīnitivus praesentis actīvi	torpēre
Infīnitivus praesentis passīvi	torpēri
Participium praesentis actīvi	torpens
Gerundium	torpendi
Gerundivum	torpendus, -a, -um

Основа перфекта: torpu-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	torpuī	torpuerim	torpueram	torpuissem	torpuerō
	2 p.	torpuisti	torpueris	torpueras	torpuisses	torpueris
	3 p.	torpuit	torpuerit	torpuerat	torpuisset	torpuerit
Pl.	1 p.	torpuimus	torpuerimus	torpuerāmus	torpuissēmus	torpuerimus
	2 p.	torpuistis	torpueritis	torpuerātis	torpuissētis	torpueritis
	3 p.	torpuērunt	torpuerint	torpuerant	torpuissent	torpuerint

Infīnitivus perfecti actīvi	torpuisse

torpeō

Глагол, второе спряжение.

Корень: --.

Произношение

• МФА (классическое произношение): [ˈtor.pe.oː]

Семантические свойства

Значение

1. быть в оцепенении, быть окоченевшим, быть онемевшим ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. быть застывшим, замёрзнуть ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
3. остолбенеть; застыть от изумления или восторга ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
4. быть бездеятельным или неподвижным; замирать (от ужаса), неметь ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
5. быть притуплённым ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
глаголы: obtorpeo

Этимология

Происходит от ??