spegulo
Идо[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
ед. ч. | мн. ч. |
---|---|
spegulo | speguli |
spegulo
Существительное.
Корень: -spegul-; окончание: -o.
Произношение[править]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- зеркало ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы[править]
Антонимы[править]
Гиперонимы[править]
Гипонимы[править]
Родственные слова[править]
Этимология[править]
![]() |
Для улучшения этой статьи желательно:
|
Эсперанто[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | spegulo | speguloj |
В. | spegulon | spegulojn |
spegulo
Произношение[править]
- МФА: ед. ч. [spe.ˈɡu.lo], мн. ч. [spe.ˈɡu.loj]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- зеркало
- Post unu jaro la reĝo prenis alian edzinon. Ŝi estis bela virino, sed fiera kaj malmodesta. Ŝi ne povis toleri, ke iu superas ŝin en beleco. Ŝi havis miraklan spegulon. Ĉiufoje kiam ŝi ekstaris antaŭ ĝi kaj demandis:
"Speguleto mia, speguleto hela,
Kiu en la lando estas la plej bela?"
ĝi respondis:
"Vi reĝino, vi estas ĉe ni la plej bela!" (Neĝulino)
- Post unu jaro la reĝo prenis alian edzinon. Ŝi estis bela virino, sed fiera kaj malmodesta. Ŝi ne povis toleri, ke iu superas ŝin en beleco. Ŝi havis miraklan spegulon. Ĉiufoje kiam ŝi ekstaris antaŭ ĝi kaj demandis:
Синонимы[править]
Антонимы[править]
Гиперонимы[править]
Гипонимы[править]
Родственные слова[править]
- прилагательные:
- глаголы:
Этимология[править]
![]() |
Для улучшения этой статьи желательно:
|