Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: seduc-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
seducō
seducor
seducam
seducar
—
—
2 p.
seducis
seduceris
seducas
seducāris
seduce
seducere
3 p.
seducit
seducitur
seducat
seducātur
—
—
Plur.
1 p.
seducimus
seducimur
seducāmus
seducāmur
—
—
2 p.
seducitis
seducimini
seducātis
seducamini
seducite
seducimini
3 p.
seducunt
seducuntur
seducant
seducantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
seducēbam
seducēbar
seducerem
seducerer
2 p.
seducēbas
seducebāris
seduceres
seducerēris
3 p.
seducēbat
seducebātur
seduceret
seducerētur
Plur.
1 p.
seducebāmus
seducebāmur
seducerēmus
seducerēmur
2 p.
seducebātis
seducebamini
seducerētis
seducerēmini
3 p.
seducēbant
seducebantur
seducerent
seducerentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
seducam
seducar
—
2 p.
seduces
seducēris
seducito
3 p.
seducet
seducētur
seducito
Plur.
1 p.
seducēmus
seducēmur
—
2 p.
seducētis
seducemini
seducitōte
3 p.
seducentur
seducunto
Infīnitivus praesentis actīvi
seducĕre
Infīnitivus praesentis passīvi
seduci
Participium praesentis actīvi
seducens
Gerundium
seducendi
Gerundivum
seducendus, -a, -um
Основа перфекта: sēdūx-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
sēdūxī
sēdūxerim
sēdūxeram
sēdūxissem
sēdūxerō
2 p.
sēdūxisti
sēdūxeris
sēdūxeras
sēdūxisses
sēdūxeris
3 p.
sēdūxit
sēdūxerit
sēdūxerat
sēdūxisset
sēdūxerit
Pl.
1 p.
sēdūximus
sēdūxerimus
sēdūxerāmus
sēdūxissēmus
sēdūxerimus
2 p.
sēdūxistis
sēdūxeritis
sēdūxerātis
sēdūxissētis
sēdūxeritis
3 p.
sēdūxērunt
sēdūxerint
sēdūxerant
sēdūxissent
sēdūxerint
Infīnitivus perfecti actīvi
sēdūxisse
Основа супина: sēduct-
Participium perfecti passivi
sēductus, -a, -um
Participium futuri activi
sēductūrus, -a, -um
Supinum I
sēductum
Supinum II
sēductū
sē- dū- co
Глагол, третье спряжение.
Приставка: se- ; корень: -duc- ; окончание: -o .
Семантические свойства [ править ]
отводить в сторону ; отодвигать в сторону; отворачивать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
разделять , разобщать ; отделять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
держать в стороне , изымать ; спасать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
совращать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
обольщать ◆ Nam si quis existimat se aliquid esse, cum nihil sit, ipse se seducit . — Ибо кто почитает себя чем‐нибудь, будучи ничто, тот обольщает сам себя. «Послание к Галатам», 6:3 // «Вульгата»
обманывать ◆ Si dixerimus quoniam peccatum non habemus, ipsi nos seducimus , et veritas in nobis non est. — Если говорим, что не имеем греха, — обманываем самих себя, и истины нет в нас. «Первое послание Иоанна», 1:8 // «Вульгата»
Родственные слова [ править ]
Происходит от se- (выражает отделение, устранение) , далее из праиндоевр. *swe- «свой ; себя » + dūcere «водить , вести » (восходит к праиндоевр. *deuk- «вести»)
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]