Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: ructuā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
ructuō
|
ructuor
|
ructuem
|
ructuer
|
—
|
—
|
2 p.
|
ructuas
|
ructuāris
|
ructues
|
ructuēris
|
ructuā
|
ructuare
|
3 p.
|
ructuat
|
ructuātur
|
ructuet
|
ructuētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
ructuāmus
|
ructuāmur
|
ructuēmus
|
ructuēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
ructuātis
|
ructuāmini
|
ructuētis
|
ructuēmini
|
ructuāte
|
ructuamini
|
3 p.
|
ructuant
|
ructuantur
|
ructuent
|
ructuentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
ructuābam
|
ructuābar
|
ructuārem
|
ructuārer
|
2 p.
|
ructuābas
|
ructuabāris
|
ructuāres
|
ructuarēris
|
3 p.
|
ructuābat
|
ructuabātur
|
ructuāret
|
ructuarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
ructuabāmus
|
ructuabāmur
|
ructuarēmus
|
ructuarēmur
|
2 p.
|
ructuabātis
|
ructuabamini
|
ructuarētis
|
ructuarēmini
|
3 p.
|
ructuābant
|
ructuabantur
|
ructuarent
|
ructuarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
ructuābo
|
ructuabor
|
—
|
2 p.
|
ructuābis
|
ructuaberis
|
ructuāto
|
3 p.
|
ructuābit
|
ructuabitur
|
ructuāto
|
Plur.
|
1 p.
|
ructuabimus
|
ructuabimur
|
—
|
2 p.
|
ructuabitis
|
ructuabimini
|
ructuatōte
|
3 p.
|
ructuabuntur
|
ructuanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
ructuāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
ructuāri
|
Participium praesentis actīvi
|
ructuāns
|
Gerundium
|
ructuandī
|
Gerundivum
|
ructuandus, -a, -um
|
Основа перфекта: ructuāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
ructuāvī
|
ructuāverim
|
ructuāveram
|
ructuāvissem
|
ructuāverō
|
2 p.
|
ructuāvisti
|
ructuāveris
|
ructuāveras
|
ructuāvisses
|
ructuāveris
|
3 p.
|
ructuāvit
|
ructuāverit
|
ructuāverat
|
ructuāvisset
|
ructuāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
ructuāvimus
|
ructuāverimus
|
ructuāverāmus
|
ructuāvissēmus
|
ructuāverimus
|
2 p.
|
ructuāvistis
|
ructuāveritis
|
ructuāverātis
|
ructuāvissētis
|
ructuāveritis
|
3 p.
|
ructuāvērunt
|
ructuāverint
|
ructuāverant
|
ructuāvissent
|
ructuāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
ructuāvisse
|
Основа супина: ructuāt-
Participium perfecti passivi
|
ructuātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
ructuātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
ructuātum
|
Supinum II
|
ructuātū
|
ructuo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- Это слово или выражение пока не переведено. Вы можете предложить свой вариант перевода. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]