Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: rotundā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
rotundō
|
rotundor
|
rotundem
|
rotunder
|
—
|
—
|
2 p.
|
rotundas
|
rotundāris
|
rotundes
|
rotundēris
|
rotundā
|
rotundare
|
3 p.
|
rotundat
|
rotundātur
|
rotundet
|
rotundētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
rotundāmus
|
rotundāmur
|
rotundēmus
|
rotundēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
rotundātis
|
rotundāmini
|
rotundētis
|
rotundēmini
|
rotundāte
|
rotundamini
|
3 p.
|
rotundant
|
rotundantur
|
rotundent
|
rotundentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
rotundābam
|
rotundābar
|
rotundārem
|
rotundārer
|
2 p.
|
rotundābas
|
rotundabāris
|
rotundāres
|
rotundarēris
|
3 p.
|
rotundābat
|
rotundabātur
|
rotundāret
|
rotundarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
rotundabāmus
|
rotundabāmur
|
rotundarēmus
|
rotundarēmur
|
2 p.
|
rotundabātis
|
rotundabamini
|
rotundarētis
|
rotundarēmini
|
3 p.
|
rotundābant
|
rotundabantur
|
rotundarent
|
rotundarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
rotundābo
|
rotundabor
|
—
|
2 p.
|
rotundābis
|
rotundaberis
|
rotundāto
|
3 p.
|
rotundābit
|
rotundabitur
|
rotundāto
|
Plur.
|
1 p.
|
rotundabimus
|
rotundabimur
|
—
|
2 p.
|
rotundabitis
|
rotundabimini
|
rotundatōte
|
3 p.
|
rotundabuntur
|
rotundanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
rotundāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
rotundāri
|
Participium praesentis actīvi
|
rotundāns
|
Gerundium
|
rotundandī
|
Gerundivum
|
rotundandus, -a, -um
|
Основа перфекта: rotundāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
rotundāvī
|
rotundāverim
|
rotundāveram
|
rotundāvissem
|
rotundāverō
|
2 p.
|
rotundāvisti
|
rotundāveris
|
rotundāveras
|
rotundāvisses
|
rotundāveris
|
3 p.
|
rotundāvit
|
rotundāverit
|
rotundāverat
|
rotundāvisset
|
rotundāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
rotundāvimus
|
rotundāverimus
|
rotundāverāmus
|
rotundāvissēmus
|
rotundāverimus
|
2 p.
|
rotundāvistis
|
rotundāveritis
|
rotundāverātis
|
rotundāvissētis
|
rotundāveritis
|
3 p.
|
rotundāvērunt
|
rotundāverint
|
rotundāverant
|
rotundāvissent
|
rotundāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
rotundāvisse
|
Основа супина: rotundāt-
Participium perfecti passivi
|
rotundātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
rotundātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
rotundātum
|
Supinum II
|
rotundātū
|
ro-tun-do
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- делать круглым, округлять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- платить круглую сумму, платить сполна ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- перен. округлять, тщательно отделывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
rotundo
|
|
- уменьш.-ласк. формы: rotella, rotula, rotulus
- пр. существительные: rota, rotatio, rotator, rotatus, rotunda, rotundatio, rotunditas
- прилагательные: rotabilis, rotalis, rotatilis, rotundus, rotundifolus
- глаголы: roto, rotundo, corrotundo
- наречия: rotatim, rotunde
|
Происходит от Шаблон:этимология:rotundare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]