publicus
Перейти к навигации
Перейти к поиску
Латинский[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | cр. р. | муж. р. | жен. р. | cр. р. | |
Ном. | pūblicus | pūblica | pūblicum | pūblicī | pūblicae | pūblica |
Ген. | pūblicī | pūblicae | pūblicī | pūblicōrum | pūblicārum | pūblicōrum |
Дат. | pūblicō | pūblicae | pūblicō | pūblicīs | pūblicīs | pūblicīs |
Акк. | pūblicum | pūblicam | pūblicum | pūblicōs | pūblicās | pūblica |
Абл. | pūblicō | pūblicā | pūblicō | pūblicīs | pūblicīs | pūblicīs |
Вок. | pūblice | pūblica | pūblicum | pūblicī | pūblicae | pūblica |
pūb-li-cus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения | |||
---|---|---|---|
м. | ж. | ср. | |
Сравнительная | pūblicior | pūblicior | pūblicius |
Превосходная | pūblicissĭmus | pūblicissĭma | pūblicissĭmum |
Наречие от прилагательного publicus |
---|
pūblice |
Корень: -public-; окончание: -us.
Произношение[править]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- общественный, государственный; всенародный, национальный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- официальный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- общеупотребительный, народный; обычный, заурядный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы[править]
Антонимы[править]
Гиперонимы[править]
Гипонимы[править]
Родственные слова[править]
Ближайшее родство | |
|
Этимология[править]
Происходит от арх. poplicus от populus «народ».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Библиография[править]
![]() |
Для улучшения этой статьи желательно:
|