Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: proeliā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
proeliō
|
proelior
|
proeliem
|
proelier
|
—
|
—
|
2 p.
|
proelias
|
proeliāris
|
proelies
|
proeliēris
|
proeliā
|
proeliare
|
3 p.
|
proeliat
|
proeliātur
|
proeliet
|
proeliētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
proeliāmus
|
proeliāmur
|
proeliēmus
|
proeliēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
proeliātis
|
proeliāmini
|
proeliētis
|
proeliēmini
|
proeliāte
|
proeliamini
|
3 p.
|
proeliant
|
proeliantur
|
proelient
|
proelientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
proeliābam
|
proeliābar
|
proeliārem
|
proeliārer
|
2 p.
|
proeliābas
|
proeliabāris
|
proeliāres
|
proeliarēris
|
3 p.
|
proeliābat
|
proeliabātur
|
proeliāret
|
proeliarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
proeliabāmus
|
proeliabāmur
|
proeliarēmus
|
proeliarēmur
|
2 p.
|
proeliabātis
|
proeliabamini
|
proeliarētis
|
proeliarēmini
|
3 p.
|
proeliābant
|
proeliabantur
|
proeliarent
|
proeliarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
proeliābo
|
proeliabor
|
—
|
2 p.
|
proeliābis
|
proeliaberis
|
proeliāto
|
3 p.
|
proeliābit
|
proeliabitur
|
proeliāto
|
Plur.
|
1 p.
|
proeliabimus
|
proeliabimur
|
—
|
2 p.
|
proeliabitis
|
proeliabimini
|
proeliatōte
|
3 p.
|
proeliabuntur
|
proelianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
proeliāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
proeliāri
|
Participium praesentis actīvi
|
proeliāns
|
Gerundium
|
proeliandī
|
Gerundivum
|
proeliandus, -a, -um
|
proelio
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- устар. то же, что proelior ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от proelium, далее из неустановленной формы; обычно производят от *provillium < *pro-woiliom, из праиндоевр. *weye- «гнать»
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]