Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: praegestī-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
praegestiō
praegestior
praegestiam
praegestiar
—
—
2 p.
praegestis
praegestīris
praegestias
praegestiāris
praegestī
praegestīre
3 p.
praegestit
praegestītur
praegestiat
praegestiātur
—
—
Plur.
1 p.
praegestīmus
praegestīmur
praegestiāmus
praegestiāmur
—
—
2 p.
praegestītis
praegestimini
praegestiātis
praegestiāmini
praegestīte
praegestimini
3 p.
praegestiunt
praegestiuntur
praegestiant
praegestiantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
praegestiēbam
praegestiēbar
praegestīrem
praegestīrer
2 p.
praegestiēbas
praegestiebāris
praegestīres
praegestirēris
3 p.
praegestiēbat
praegestiebātur
praegestīret
praegestirētur
Plur.
1 p.
praegestiebāmus
praegestiebāmur
praegestirēmus
praegestirēmur
2 p.
praegestiebātis
praegestiebamini
praegestirētis
praegestirēmini
3 p.
praegestiēbant
praegestiebantur
praegestīrent
praegestirentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
praegestiam
praegestiar
—
2 p.
praegesties
praegestiēris
praegestīto
3 p.
praegestiet
praegestiētur
praegestīto
Plur.
1 p.
praegestiēmus
praegestiēmur
—
2 p.
praegestiētis
praegestiemini
praegestitōte
3 p.
praegestientur
praegestiunto
Infīnitivus praesentis actīvi
praegestīre
Infīnitivus praesentis passīvi
praegestīri
Participium praesentis actīvi
praegestiens
Gerundium
praegestiendi
Gerundivum
praegestiendus, -a, -um
Основа перфекта: praegestīv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
praegestīvī
praegestīverim
praegestīveram
praegestīvissem
praegestīverō
2 p.
praegestīvisti
praegestīveris
praegestīveras
praegestīvisses
praegestīveris
3 p.
praegestīvit
praegestīverit
praegestīverat
praegestīvisset
praegestīverit
Pl.
1 p.
praegestīvimus
praegestīverimus
praegestīverāmus
praegestīvissēmus
praegestīverimus
2 p.
praegestīvistis
praegestīveritis
praegestīverātis
praegestīvissētis
praegestīveritis
3 p.
praegestīvērunt
praegestīverint
praegestīverant
praegestīvissent
praegestīverint
Infīnitivus perfecti actīvi
praegestīvisse
Основа супина: praegestīt-
Participium perfecti passivi
praegestītus, -a, -um
Participium futuri activi
praegestītūrus, -a, -um
Supinum I
praegestītum
Supinum II
praegestītū
praegestio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: prae- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
бурно радоваться, ликовать (praegestit animus aliquem videre C ): ludere praegestiens H предающийся весёлым играм ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]