praeeo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praeī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praeiō	praeior	praeiam	praeiar	—	—
	2 p.	praeis	praeīris	praeias	praeiāris	praeī	praeīre
	3 p.	praeit	praeītur	praeiat	praeiātur	—	—
Plur.	1 p.	praeīmus	praeīmur	praeiāmus	praeiāmur	—	—
	2 p.	praeītis	praeimini	praeiātis	praeiāmini	praeīte	praeimini
	3 p.	praeiunt	praeiuntur	praeiant	praeiantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praeiēbam	praeiēbar	praeīrem	praeīrer
	2 p.	praeiēbas	praeiebāris	praeīres	praeirēris
	3 p.	praeiēbat	praeiebātur	praeīret	praeirētur
Plur.	1 p.	praeiebāmus	praeiebāmur	praeirēmus	praeirēmur
	2 p.	praeiebātis	praeiebamini	praeirētis	praeirēmini
	3 p.	praeiēbant	praeiebantur	praeīrent	praeirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praeiam	praeiar	—
	2 p.	praeies	praeiēris	praeīto
	3 p.	praeiet	praeiētur	praeīto
Plur.	1 p.	praeiēmus	praeiēmur	—
	2 p.	praeiētis	praeiemini	praeitōte
	3 p.	praeientur	praeiunto

Infīnitivus praesentis actīvi	praeīre
Infīnitivus praesentis passīvi	praeīri
Participium praesentis actīvi	praeiens
Gerundium	praeiendi
Gerundivum	praeiendus, -a, -um

Основа перфекта: praeīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praeīvī	praeīverim	praeīveram	praeīvissem	praeīverō
	2 p.	praeīvisti	praeīveris	praeīveras	praeīvisses	praeīveris
	3 p.	praeīvit	praeīverit	praeīverat	praeīvisset	praeīverit
Pl.	1 p.	praeīvimus	praeīverimus	praeīverāmus	praeīvissēmus	praeīverimus
	2 p.	praeīvistis	praeīveritis	praeīverātis	praeīvissētis	praeīveritis
	3 p.	praeīvērunt	praeīverint	praeīverant	praeīvissent	praeīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praeīvisse

Основа супина: praeīt-

Participium perfecti passivi	praeītus, -a, -um
Participium futuri activi	praeītūrus, -a, -um
Supinum I	praeītum
Supinum II	praeītū

praeeo

Глагол, четвёртое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. идти впереди, предшествовать (lictores consulibus praeeunt C); обгонять, опережать (famam sui T);
2. предводительствовать, руководить, указывать путь (alicui C, Q, AG или aliquem T): natura praeeurtte C по указаниям (велениям) природы;
3. (тж. p. verbis Pl) диктовать для повторения, подсказывать (alicui sacramentum T);
4. велеть, предписывать (omnia, ut decemviri praeierunt, facta sunt L). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
глаголы: eo

Этимология

От ??