Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: permanā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
permanō
permanor
permanem
permaner
—
—
2 p.
permanas
permanāris
permanes
permanēris
permanā
permanare
3 p.
permanat
permanātur
permanet
permanētur
—
—
Plur.
1 p.
permanāmus
permanāmur
permanēmus
permanēmur
—
—
2 p.
permanātis
permanāmini
permanētis
permanēmini
permanāte
permanamini
3 p.
permanant
permanantur
permanent
permanentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
permanābam
permanābar
permanārem
permanārer
2 p.
permanābas
permanabāris
permanāres
permanarēris
3 p.
permanābat
permanabātur
permanāret
permanarētur
Plur.
1 p.
permanabāmus
permanabāmur
permanarēmus
permanarēmur
2 p.
permanabātis
permanabamini
permanarētis
permanarēmini
3 p.
permanābant
permanabantur
permanarent
permanarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
permanābo
permanabor
—
2 p.
permanābis
permanaberis
permanāto
3 p.
permanābit
permanabitur
permanāto
Plur.
1 p.
permanabimus
permanabimur
—
2 p.
permanabitis
permanabimini
permanatōte
3 p.
permanabuntur
permananto
Infīnitivus praesentis actīvi
permanāre
Infīnitivus praesentis passīvi
permanāri
Participium praesentis actīvi
permanāns
Gerundium
permanandī
Gerundivum
permanandus, -a, -um
Основа перфекта: permanāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
permanāvī
permanāverim
permanāveram
permanāvissem
permanāverō
2 p.
permanāvisti
permanāveris
permanāveras
permanāvisses
permanāveris
3 p.
permanāvit
permanāverit
permanāverat
permanāvisset
permanāverit
Pl.
1 p.
permanāvimus
permanāverimus
permanāverāmus
permanāvissēmus
permanāverimus
2 p.
permanāvistis
permanāveritis
permanāverātis
permanāvissētis
permanāveritis
3 p.
permanāvērunt
permanāverint
permanāverant
permanāvissent
permanāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
permanāvisse
Основа супина: permanāt-
Participium perfecti passivi
permanātus, -a, -um
Participium futuri activi
permanātūrus, -a, -um
Supinum I
permanātum
Supinum II
permanātū
permano
Глагол, первое спряжение.
Приставка: per- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
протекать (permanat aquarum umor Lcr ); проникать (permanat frigus ad ossa Lcr );
достигать, доходить (ad aures alicujus C ): ad sensum non permanans C непонятный, с неуловимым смыслом. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]