Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: offulcī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
offulciō
|
offulcior
|
offulciam
|
offulciar
|
—
|
—
|
2 p.
|
offulcis
|
offulcīris
|
offulcias
|
offulciāris
|
offulcī
|
offulcīre
|
3 p.
|
offulcit
|
offulcītur
|
offulciat
|
offulciātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
offulcīmus
|
offulcīmur
|
offulciāmus
|
offulciāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
offulcītis
|
offulcimini
|
offulciātis
|
offulciāmini
|
offulcīte
|
offulcimini
|
3 p.
|
offulciunt
|
offulciuntur
|
offulciant
|
offulciantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
offulciēbam
|
offulciēbar
|
offulcīrem
|
offulcīrer
|
2 p.
|
offulciēbas
|
offulciebāris
|
offulcīres
|
offulcirēris
|
3 p.
|
offulciēbat
|
offulciebātur
|
offulcīret
|
offulcirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
offulciebāmus
|
offulciebāmur
|
offulcirēmus
|
offulcirēmur
|
2 p.
|
offulciebātis
|
offulciebamini
|
offulcirētis
|
offulcirēmini
|
3 p.
|
offulciēbant
|
offulciebantur
|
offulcīrent
|
offulcirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
offulciam
|
offulciar
|
—
|
2 p.
|
offulcies
|
offulciēris
|
offulcīto
|
3 p.
|
offulciet
|
offulciētur
|
offulcīto
|
Plur.
|
1 p.
|
offulciēmus
|
offulciēmur
|
—
|
2 p.
|
offulciētis
|
offulciemini
|
offulcitōte
|
3 p.
|
offulcientur
|
offulciunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
offulcīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
offulcīri
|
Participium praesentis actīvi
|
offulciens
|
Gerundium
|
offulciendi
|
Gerundivum
|
offulciendus, -a, -um
|
Основа перфекта: offulcīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
offulcīvī
|
offulcīverim
|
offulcīveram
|
offulcīvissem
|
offulcīverō
|
2 p.
|
offulcīvisti
|
offulcīveris
|
offulcīveras
|
offulcīvisses
|
offulcīveris
|
3 p.
|
offulcīvit
|
offulcīverit
|
offulcīverat
|
offulcīvisset
|
offulcīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
offulcīvimus
|
offulcīverimus
|
offulcīverāmus
|
offulcīvissēmus
|
offulcīverimus
|
2 p.
|
offulcīvistis
|
offulcīveritis
|
offulcīverātis
|
offulcīvissētis
|
offulcīveritis
|
3 p.
|
offulcīvērunt
|
offulcīverint
|
offulcīverant
|
offulcīvissent
|
offulcīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
offulcīvisse
|
Основа супина: offulcīt-
Participium perfecti passivi
|
offulcītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
offulcītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
offulcītum
|
Supinum II
|
offulcītū
|
offulcio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: of-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- затыкать, закрывать (vulnus spongia Ap) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]