Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: obtinnī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obtinniō
|
obtinnior
|
obtinniam
|
obtinniar
|
—
|
—
|
2 p.
|
obtinnis
|
obtinnīris
|
obtinnias
|
obtinniāris
|
obtinnī
|
obtinnīre
|
3 p.
|
obtinnit
|
obtinnītur
|
obtinniat
|
obtinniātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obtinnīmus
|
obtinnīmur
|
obtinniāmus
|
obtinniāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obtinnītis
|
obtinnimini
|
obtinniātis
|
obtinniāmini
|
obtinnīte
|
obtinnimini
|
3 p.
|
obtinniunt
|
obtinniuntur
|
obtinniant
|
obtinniantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obtinniēbam
|
obtinniēbar
|
obtinnīrem
|
obtinnīrer
|
2 p.
|
obtinniēbas
|
obtinniebāris
|
obtinnīres
|
obtinnirēris
|
3 p.
|
obtinniēbat
|
obtinniebātur
|
obtinnīret
|
obtinnirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obtinniebāmus
|
obtinniebāmur
|
obtinnirēmus
|
obtinnirēmur
|
2 p.
|
obtinniebātis
|
obtinniebamini
|
obtinnirētis
|
obtinnirēmini
|
3 p.
|
obtinniēbant
|
obtinniebantur
|
obtinnīrent
|
obtinnirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obtinniam
|
obtinniar
|
—
|
2 p.
|
obtinnies
|
obtinniēris
|
obtinnīto
|
3 p.
|
obtinniet
|
obtinniētur
|
obtinnīto
|
Plur.
|
1 p.
|
obtinniēmus
|
obtinniēmur
|
—
|
2 p.
|
obtinniētis
|
obtinniemini
|
obtinnitōte
|
3 p.
|
obtinnientur
|
obtinniunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obtinnīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obtinnīri
|
Participium praesentis actīvi
|
obtinniens
|
Gerundium
|
obtinniendi
|
Gerundivum
|
obtinniendus, -a, -um
|
Основа перфекта: obtinnīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obtinnīvī
|
obtinnīverim
|
obtinnīveram
|
obtinnīvissem
|
obtinnīverō
|
2 p.
|
obtinnīvisti
|
obtinnīveris
|
obtinnīveras
|
obtinnīvisses
|
obtinnīveris
|
3 p.
|
obtinnīvit
|
obtinnīverit
|
obtinnīverat
|
obtinnīvisset
|
obtinnīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obtinnīvimus
|
obtinnīverimus
|
obtinnīverāmus
|
obtinnīvissēmus
|
obtinnīverimus
|
2 p.
|
obtinnīvistis
|
obtinnīveritis
|
obtinnīverātis
|
obtinnīvissētis
|
obtinnīveritis
|
3 p.
|
obtinnīvērunt
|
obtinnīverint
|
obtinnīverant
|
obtinnīvissent
|
obtinnīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obtinnīvisse
|
Основа супина: obtinnīt-
Participium perfecti passivi
|
obtinnītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obtinnītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obtinnītum
|
Supinum II
|
obtinnītū
|
obtinnio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- звенеть Ap ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]