obsecundo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: obsecundā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	obsecundō	obsecundor	obsecundem	obsecunder	—	—
	2 p.	obsecundas	obsecundāris	obsecundes	obsecundēris	obsecundā	obsecundare
	3 p.	obsecundat	obsecundātur	obsecundet	obsecundētur	—	—
Plur.	1 p.	obsecundāmus	obsecundāmur	obsecundēmus	obsecundēmur	—	—
	2 p.	obsecundātis	obsecundāmini	obsecundētis	obsecundēmini	obsecundāte	obsecundamini
	3 p.	obsecundant	obsecundantur	obsecundent	obsecundentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	obsecundābam	obsecundābar	obsecundārem	obsecundārer
	2 p.	obsecundābas	obsecundabāris	obsecundāres	obsecundarēris
	3 p.	obsecundābat	obsecundabātur	obsecundāret	obsecundarētur
Plur.	1 p.	obsecundabāmus	obsecundabāmur	obsecundarēmus	obsecundarēmur
	2 p.	obsecundabātis	obsecundabamini	obsecundarētis	obsecundarēmini
	3 p.	obsecundābant	obsecundabantur	obsecundarent	obsecundarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	obsecundābo	obsecundabor	—
	2 p.	obsecundābis	obsecundaberis	obsecundāto
	3 p.	obsecundābit	obsecundabitur	obsecundāto
Plur.	1 p.	obsecundabimus	obsecundabimur	—
	2 p.	obsecundabitis	obsecundabimini	obsecundatōte
	3 p.	obsecundabuntur	obsecundanto

Infīnitivus praesentis actīvi	obsecundāre
Infīnitivus praesentis passīvi	obsecundāri
Participium praesentis actīvi	obsecundāns
Gerundium	obsecundandī
Gerundivum	obsecundandus, -a, -um

Основа перфекта: obsecundāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	obsecundāvī	obsecundāverim	obsecundāveram	obsecundāvissem	obsecundāverō
	2 p.	obsecundāvisti	obsecundāveris	obsecundāveras	obsecundāvisses	obsecundāveris
	3 p.	obsecundāvit	obsecundāverit	obsecundāverat	obsecundāvisset	obsecundāverit
Pl.	1 p.	obsecundāvimus	obsecundāverimus	obsecundāverāmus	obsecundāvissēmus	obsecundāverimus
	2 p.	obsecundāvistis	obsecundāveritis	obsecundāverātis	obsecundāvissētis	obsecundāveritis
	3 p.	obsecundāvērunt	obsecundāverint	obsecundāverant	obsecundāvissent	obsecundāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	obsecundāvisse

Основа супина: obsecundāt-

Participium perfecti passivi	obsecundātus, -a, -um
Participium futuri activi	obsecundātūrus, -a, -um
Supinum I	obsecundātum
Supinum II	obsecundātū

obsecundo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: ob-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. благоприятствовать, соглашаться, уступать (in loco Ter; alicui C; voluntatibus alicuius C). ◆ Vestrum autem erit, […] studio cum primis divinae gloriae, industriis Nostris obsecundare — Однако Вам полагается благоприятствовать Нашим стараниям […] рвением в первую очередь к Божьей славе. Пий X, «E supremi apostolatus», 1903 г. [источник — [1]]

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: obsecundatio

Этимология

От ??