Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: munerā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
munerō
|
muneror
|
munerem
|
munerer
|
—
|
—
|
2 p.
|
muneras
|
munerāris
|
muneres
|
munerēris
|
munerā
|
munerare
|
3 p.
|
munerat
|
munerātur
|
muneret
|
munerētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
munerāmus
|
munerāmur
|
munerēmus
|
munerēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
munerātis
|
munerāmini
|
munerētis
|
munerēmini
|
munerāte
|
muneramini
|
3 p.
|
munerant
|
munerantur
|
munerent
|
munerentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
munerābam
|
munerābar
|
munerārem
|
munerārer
|
2 p.
|
munerābas
|
munerabāris
|
munerāres
|
munerarēris
|
3 p.
|
munerābat
|
munerabātur
|
munerāret
|
munerarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
munerabāmus
|
munerabāmur
|
munerarēmus
|
munerarēmur
|
2 p.
|
munerabātis
|
munerabamini
|
munerarētis
|
munerarēmini
|
3 p.
|
munerābant
|
munerabantur
|
munerarent
|
munerarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
munerābo
|
munerabor
|
—
|
2 p.
|
munerābis
|
muneraberis
|
munerāto
|
3 p.
|
munerābit
|
munerabitur
|
munerāto
|
Plur.
|
1 p.
|
munerabimus
|
munerabimur
|
—
|
2 p.
|
munerabitis
|
munerabimini
|
muneratōte
|
3 p.
|
munerabuntur
|
muneranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
munerāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
munerāri
|
Participium praesentis actīvi
|
munerāns
|
Gerundium
|
munerandī
|
Gerundivum
|
munerandus, -a, -um
|
Основа перфекта: munerāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
munerāvī
|
munerāverim
|
munerāveram
|
munerāvissem
|
munerāverō
|
2 p.
|
munerāvisti
|
munerāveris
|
munerāveras
|
munerāvisses
|
munerāveris
|
3 p.
|
munerāvit
|
munerāverit
|
munerāverat
|
munerāvisset
|
munerāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
munerāvimus
|
munerāverimus
|
munerāverāmus
|
munerāvissēmus
|
munerāverimus
|
2 p.
|
munerāvistis
|
munerāveritis
|
munerāverātis
|
munerāvissētis
|
munerāveritis
|
3 p.
|
munerāvērunt
|
munerāverint
|
munerāverant
|
munerāvissent
|
munerāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
munerāvisse
|
Основа супина: munerāt-
Participium perfecti passivi
|
munerātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
munerātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
munerātum
|
Supinum II
|
munerātū
|
munero
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [munus] дарить (aliquid alicui Acc, Pl); одарять (aliquem aliqua re C, Sen); оказывать (beneficium alicui Pl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]