Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: multitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
multitō
|
multitor
|
multitem
|
multiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
multitas
|
multitāris
|
multites
|
multitēris
|
multitā
|
multitare
|
3 p.
|
multitat
|
multitātur
|
multitet
|
multitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
multitāmus
|
multitāmur
|
multitēmus
|
multitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
multitātis
|
multitāmini
|
multitētis
|
multitēmini
|
multitāte
|
multitamini
|
3 p.
|
multitant
|
multitantur
|
multitent
|
multitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
multitābam
|
multitābar
|
multitārem
|
multitārer
|
2 p.
|
multitābas
|
multitabāris
|
multitāres
|
multitarēris
|
3 p.
|
multitābat
|
multitabātur
|
multitāret
|
multitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
multitabāmus
|
multitabāmur
|
multitarēmus
|
multitarēmur
|
2 p.
|
multitabātis
|
multitabamini
|
multitarētis
|
multitarēmini
|
3 p.
|
multitābant
|
multitabantur
|
multitarent
|
multitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
multitābo
|
multitabor
|
—
|
2 p.
|
multitābis
|
multitaberis
|
multitāto
|
3 p.
|
multitābit
|
multitabitur
|
multitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
multitabimus
|
multitabimur
|
—
|
2 p.
|
multitabitis
|
multitabimini
|
multitatōte
|
3 p.
|
multitabuntur
|
multitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
multitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
multitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
multitāns
|
Gerundium
|
multitandī
|
Gerundivum
|
multitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: multitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
multitāvī
|
multitāverim
|
multitāveram
|
multitāvissem
|
multitāverō
|
2 p.
|
multitāvisti
|
multitāveris
|
multitāveras
|
multitāvisses
|
multitāveris
|
3 p.
|
multitāvit
|
multitāverit
|
multitāverat
|
multitāvisset
|
multitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
multitāvimus
|
multitāverimus
|
multitāverāmus
|
multitāvissēmus
|
multitāverimus
|
2 p.
|
multitāvistis
|
multitāveritis
|
multitāverātis
|
multitāvissētis
|
multitāveritis
|
3 p.
|
multitāvērunt
|
multitāverint
|
multitāverant
|
multitāvissent
|
multitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
multitāvisse
|
Основа супина: multitāt-
Participium perfecti passivi
|
multitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
multitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
multitātum
|
Supinum II
|
multitātū
|
multito
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [frequ. к multo I] сильно наказывать (aliquem Cato ap. AG) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]