Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: multiplicā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
multiplicō
multiplicor
multiplicem
multiplicer
—
—
2 p.
multiplicas
multiplicāris
multiplices
multiplicēris
multiplicā
multiplicare
3 p.
multiplicat
multiplicātur
multiplicet
multiplicētur
—
—
Plur.
1 p.
multiplicāmus
multiplicāmur
multiplicēmus
multiplicēmur
—
—
2 p.
multiplicātis
multiplicāmini
multiplicētis
multiplicēmini
multiplicāte
multiplicamini
3 p.
multiplicant
multiplicantur
multiplicent
multiplicentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
multiplicābam
multiplicābar
multiplicārem
multiplicārer
2 p.
multiplicābas
multiplicabāris
multiplicāres
multiplicarēris
3 p.
multiplicābat
multiplicabātur
multiplicāret
multiplicarētur
Plur.
1 p.
multiplicabāmus
multiplicabāmur
multiplicarēmus
multiplicarēmur
2 p.
multiplicabātis
multiplicabamini
multiplicarētis
multiplicarēmini
3 p.
multiplicābant
multiplicabantur
multiplicarent
multiplicarentur
Infīnitivus praesentis actīvi
multiplicāre
Infīnitivus praesentis passīvi
multiplicāri
Participium praesentis actīvi
multiplicāns
Gerundium
multiplicandī
Gerundivum
multiplicandus, -a, -um
Основа перфекта: multiplicāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
multiplicāvī
multiplicāverim
multiplicāveram
multiplicāvissem
multiplicāverō
2 p.
multiplicāvisti
multiplicāveris
multiplicāveras
multiplicāvisses
multiplicāveris
3 p.
multiplicāvit
multiplicāverit
multiplicāverat
multiplicāvisset
multiplicāverit
Pl.
1 p.
multiplicāvimus
multiplicāverimus
multiplicāverāmus
multiplicāvissēmus
multiplicāverimus
2 p.
multiplicāvistis
multiplicāveritis
multiplicāverātis
multiplicāvissētis
multiplicāveritis
3 p.
multiplicāvērunt
multiplicāverint
multiplicāverant
multiplicāvissent
multiplicāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
multiplicāvisse
Основа супина: multiplicāt-
Participium perfecti passivi
multiplicātus, -a, -um
Participium futuri activi
multiplicātūrus, -a, -um
Supinum I
multiplicātum
Supinum II
multiplicātū
multiplico
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[multiplex]
приумножать, увеличивать (exercitum L ; gloriam C ; aes alienum Cs ); расширять (domum C );
мат. множить, умножать (ter multiplicati quinquaginta fiunt centum quinquaginta Aug ): aliquid in se m. Col помножить что-л. друг на друга. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]