Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: justificā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
justificō
|
justificor
|
justificem
|
justificer
|
—
|
—
|
2 p.
|
justificas
|
justificāris
|
justifices
|
justificēris
|
justificā
|
justificare
|
3 p.
|
justificat
|
justificātur
|
justificet
|
justificētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
justificāmus
|
justificāmur
|
justificēmus
|
justificēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
justificātis
|
justificāmini
|
justificētis
|
justificēmini
|
justificāte
|
justificamini
|
3 p.
|
justificant
|
justificantur
|
justificent
|
justificentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
justificābam
|
justificābar
|
justificārem
|
justificārer
|
2 p.
|
justificābas
|
justificabāris
|
justificāres
|
justificarēris
|
3 p.
|
justificābat
|
justificabātur
|
justificāret
|
justificarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
justificabāmus
|
justificabāmur
|
justificarēmus
|
justificarēmur
|
2 p.
|
justificabātis
|
justificabamini
|
justificarētis
|
justificarēmini
|
3 p.
|
justificābant
|
justificabantur
|
justificarent
|
justificarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
justificābo
|
justificabor
|
—
|
2 p.
|
justificābis
|
justificaberis
|
justificāto
|
3 p.
|
justificābit
|
justificabitur
|
justificāto
|
Plur.
|
1 p.
|
justificabimus
|
justificabimur
|
—
|
2 p.
|
justificabitis
|
justificabimini
|
justificatōte
|
3 p.
|
justificabuntur
|
justificanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
justificāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
justificāri
|
Participium praesentis actīvi
|
justificāns
|
Gerundium
|
justificandī
|
Gerundivum
|
justificandus, -a, -um
|
Основа перфекта: justificāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
justificāvī
|
justificāverim
|
justificāveram
|
justificāvissem
|
justificāverō
|
2 p.
|
justificāvisti
|
justificāveris
|
justificāveras
|
justificāvisses
|
justificāveris
|
3 p.
|
justificāvit
|
justificāverit
|
justificāverat
|
justificāvisset
|
justificāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
justificāvimus
|
justificāverimus
|
justificāverāmus
|
justificāvissēmus
|
justificāverimus
|
2 p.
|
justificāvistis
|
justificāveritis
|
justificāverātis
|
justificāvissētis
|
justificāveritis
|
3 p.
|
justificāvērunt
|
justificāverint
|
justificāverant
|
justificāvissent
|
justificāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
justificāvisse
|
Основа супина: justificāt-
Participium perfecti passivi
|
justificātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
justificātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
justificātum
|
Supinum II
|
justificātū
|
justifico
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [facio]# справедливо обращаться (j. aliquem Eccl);# оправдывать Eccl. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]