Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: inglutī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inglutiō
|
inglutior
|
inglutiam
|
inglutiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
inglutis
|
inglutīris
|
inglutias
|
inglutiāris
|
inglutī
|
inglutīre
|
3 p.
|
inglutit
|
inglutītur
|
inglutiat
|
inglutiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
inglutīmus
|
inglutīmur
|
inglutiāmus
|
inglutiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
inglutītis
|
inglutimini
|
inglutiātis
|
inglutiāmini
|
inglutīte
|
inglutimini
|
3 p.
|
inglutiunt
|
inglutiuntur
|
inglutiant
|
inglutiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inglutiēbam
|
inglutiēbar
|
inglutīrem
|
inglutīrer
|
2 p.
|
inglutiēbas
|
inglutiebāris
|
inglutīres
|
inglutirēris
|
3 p.
|
inglutiēbat
|
inglutiebātur
|
inglutīret
|
inglutirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
inglutiebāmus
|
inglutiebāmur
|
inglutirēmus
|
inglutirēmur
|
2 p.
|
inglutiebātis
|
inglutiebamini
|
inglutirētis
|
inglutirēmini
|
3 p.
|
inglutiēbant
|
inglutiebantur
|
inglutīrent
|
inglutirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
inglutiam
|
inglutiar
|
—
|
2 p.
|
ingluties
|
inglutiēris
|
inglutīto
|
3 p.
|
inglutiet
|
inglutiētur
|
inglutīto
|
Plur.
|
1 p.
|
inglutiēmus
|
inglutiēmur
|
—
|
2 p.
|
inglutiētis
|
inglutiemini
|
inglutitōte
|
3 p.
|
inglutientur
|
inglutiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
inglutīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
inglutīri
|
Participium praesentis actīvi
|
inglutiens
|
Gerundium
|
inglutiendi
|
Gerundivum
|
inglutiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: inglutīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
inglutīvī
|
inglutīverim
|
inglutīveram
|
inglutīvissem
|
inglutīverō
|
2 p.
|
inglutīvisti
|
inglutīveris
|
inglutīveras
|
inglutīvisses
|
inglutīveris
|
3 p.
|
inglutīvit
|
inglutīverit
|
inglutīverat
|
inglutīvisset
|
inglutīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
inglutīvimus
|
inglutīverimus
|
inglutīverāmus
|
inglutīvissēmus
|
inglutīverimus
|
2 p.
|
inglutīvistis
|
inglutīveritis
|
inglutīverātis
|
inglutīvissētis
|
inglutīveritis
|
3 p.
|
inglutīvērunt
|
inglutīverint
|
inglutīverant
|
inglutīvissent
|
inglutīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
inglutīvisse
|
Основа супина: inglutīt-
Participium perfecti passivi
|
inglutītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
inglutītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
inglutītum
|
Supinum II
|
inglutītū
|
inglutto
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- поглощать, проглатывать (aliquid Is) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]