Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: infimā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infimō
|
infimor
|
infimem
|
infimer
|
—
|
—
|
2 p.
|
infimas
|
infimāris
|
infimes
|
infimēris
|
infimā
|
infimare
|
3 p.
|
infimat
|
infimātur
|
infimet
|
infimētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infimāmus
|
infimāmur
|
infimēmus
|
infimēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infimātis
|
infimāmini
|
infimētis
|
infimēmini
|
infimāte
|
infimamini
|
3 p.
|
infimant
|
infimantur
|
infiment
|
infimentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infimābam
|
infimābar
|
infimārem
|
infimārer
|
2 p.
|
infimābas
|
infimabāris
|
infimāres
|
infimarēris
|
3 p.
|
infimābat
|
infimabātur
|
infimāret
|
infimarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infimabāmus
|
infimabāmur
|
infimarēmus
|
infimarēmur
|
2 p.
|
infimabātis
|
infimabamini
|
infimarētis
|
infimarēmini
|
3 p.
|
infimābant
|
infimabantur
|
infimarent
|
infimarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infimābo
|
infimabor
|
—
|
2 p.
|
infimābis
|
infimaberis
|
infimāto
|
3 p.
|
infimābit
|
infimabitur
|
infimāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infimabimus
|
infimabimur
|
—
|
2 p.
|
infimabitis
|
infimabimini
|
infimatōte
|
3 p.
|
infimabuntur
|
infimanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infimāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infimāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infimāns
|
Gerundium
|
infimandī
|
Gerundivum
|
infimandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infimāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infimāvī
|
infimāverim
|
infimāveram
|
infimāvissem
|
infimāverō
|
2 p.
|
infimāvisti
|
infimāveris
|
infimāveras
|
infimāvisses
|
infimāveris
|
3 p.
|
infimāvit
|
infimāverit
|
infimāverat
|
infimāvisset
|
infimāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infimāvimus
|
infimāverimus
|
infimāverāmus
|
infimāvissēmus
|
infimāverimus
|
2 p.
|
infimāvistis
|
infimāveritis
|
infimāverātis
|
infimāvissētis
|
infimāveritis
|
3 p.
|
infimāvērunt
|
infimāverint
|
infimāverant
|
infimāvissent
|
infimāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infimāvisse
|
Основа супина: infimāt-
Participium perfecti passivi
|
infimātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infimātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infimātum
|
Supinum II
|
infimātū
|
infimo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [infimus]унижать, принижать, умалять (aliquem и aliquid Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]