Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: infectā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infectō
|
infector
|
infectem
|
infecter
|
—
|
—
|
2 p.
|
infectas
|
infectāris
|
infectes
|
infectēris
|
infectā
|
infectare
|
3 p.
|
infectat
|
infectātur
|
infectet
|
infectētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infectāmus
|
infectāmur
|
infectēmus
|
infectēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infectātis
|
infectāmini
|
infectētis
|
infectēmini
|
infectāte
|
infectamini
|
3 p.
|
infectant
|
infectantur
|
infectent
|
infectentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infectābam
|
infectābar
|
infectārem
|
infectārer
|
2 p.
|
infectābas
|
infectabāris
|
infectāres
|
infectarēris
|
3 p.
|
infectābat
|
infectabātur
|
infectāret
|
infectarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infectabāmus
|
infectabāmur
|
infectarēmus
|
infectarēmur
|
2 p.
|
infectabātis
|
infectabamini
|
infectarētis
|
infectarēmini
|
3 p.
|
infectābant
|
infectabantur
|
infectarent
|
infectarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infectābo
|
infectabor
|
—
|
2 p.
|
infectābis
|
infectaberis
|
infectāto
|
3 p.
|
infectābit
|
infectabitur
|
infectāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infectabimus
|
infectabimur
|
—
|
2 p.
|
infectabitis
|
infectabimini
|
infectatōte
|
3 p.
|
infectabuntur
|
infectanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infectāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infectāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infectāns
|
Gerundium
|
infectandī
|
Gerundivum
|
infectandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infectāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infectāvī
|
infectāverim
|
infectāveram
|
infectāvissem
|
infectāverō
|
2 p.
|
infectāvisti
|
infectāveris
|
infectāveras
|
infectāvisses
|
infectāveris
|
3 p.
|
infectāvit
|
infectāverit
|
infectāverat
|
infectāvisset
|
infectāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infectāvimus
|
infectāverimus
|
infectāverāmus
|
infectāvissēmus
|
infectāverimus
|
2 p.
|
infectāvistis
|
infectāveritis
|
infectāverātis
|
infectāvissētis
|
infectāveritis
|
3 p.
|
infectāvērunt
|
infectāverint
|
infectāverant
|
infectāvissent
|
infectāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infectāvisse
|
Основа супина: infectāt-
Participium perfecti passivi
|
infectātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infectātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infectātum
|
Supinum II
|
infectātū
|
infecto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [intens. к inficio]отравлять, возмущать (publicam pacem Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]