Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: infarcī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infarciō
|
infarcior
|
infarciam
|
infarciar
|
—
|
—
|
2 p.
|
infarcis
|
infarcīris
|
infarcias
|
infarciāris
|
infarcī
|
infarcīre
|
3 p.
|
infarcit
|
infarcītur
|
infarciat
|
infarciātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infarcīmus
|
infarcīmur
|
infarciāmus
|
infarciāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infarcītis
|
infarcimini
|
infarciātis
|
infarciāmini
|
infarcīte
|
infarcimini
|
3 p.
|
infarciunt
|
infarciuntur
|
infarciant
|
infarciantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infarciēbam
|
infarciēbar
|
infarcīrem
|
infarcīrer
|
2 p.
|
infarciēbas
|
infarciebāris
|
infarcīres
|
infarcirēris
|
3 p.
|
infarciēbat
|
infarciebātur
|
infarcīret
|
infarcirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infarciebāmus
|
infarciebāmur
|
infarcirēmus
|
infarcirēmur
|
2 p.
|
infarciebātis
|
infarciebamini
|
infarcirētis
|
infarcirēmini
|
3 p.
|
infarciēbant
|
infarciebantur
|
infarcīrent
|
infarcirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infarciam
|
infarciar
|
—
|
2 p.
|
infarcies
|
infarciēris
|
infarcīto
|
3 p.
|
infarciet
|
infarciētur
|
infarcīto
|
Plur.
|
1 p.
|
infarciēmus
|
infarciēmur
|
—
|
2 p.
|
infarciētis
|
infarciemini
|
infarcitōte
|
3 p.
|
infarcientur
|
infarciunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infarcīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infarcīri
|
Participium praesentis actīvi
|
infarciens
|
Gerundium
|
infarciendi
|
Gerundivum
|
infarciendus, -a, -um
|
Основа перфекта: infarcīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infarcīvī
|
infarcīverim
|
infarcīveram
|
infarcīvissem
|
infarcīverō
|
2 p.
|
infarcīvisti
|
infarcīveris
|
infarcīveras
|
infarcīvisses
|
infarcīveris
|
3 p.
|
infarcīvit
|
infarcīverit
|
infarcīverat
|
infarcīvisset
|
infarcīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infarcīvimus
|
infarcīverimus
|
infarcīverāmus
|
infarcīvissēmus
|
infarcīverimus
|
2 p.
|
infarcīvistis
|
infarcīveritis
|
infarcīverātis
|
infarcīvissētis
|
infarcīveritis
|
3 p.
|
infarcīvērunt
|
infarcīverint
|
infarcīverant
|
infarcīvissent
|
infarcīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infarcīvisse
|
Основа супина: infarcīt-
Participium perfecti passivi
|
infarcītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infarcītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infarcītum
|
Supinum II
|
infarcītū
|
infarcio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- набивать, втискивать (aliquid in aliquid Col, aliquid alicui rei и aliquid aliqua re Tert) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]