Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: infaecā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infaecō
|
infaecor
|
infaecem
|
infaecer
|
—
|
—
|
2 p.
|
infaecas
|
infaecāris
|
infaeces
|
infaecēris
|
infaecā
|
infaecare
|
3 p.
|
infaecat
|
infaecātur
|
infaecet
|
infaecētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infaecāmus
|
infaecāmur
|
infaecēmus
|
infaecēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infaecātis
|
infaecāmini
|
infaecētis
|
infaecēmini
|
infaecāte
|
infaecamini
|
3 p.
|
infaecant
|
infaecantur
|
infaecent
|
infaecentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infaecābam
|
infaecābar
|
infaecārem
|
infaecārer
|
2 p.
|
infaecābas
|
infaecabāris
|
infaecāres
|
infaecarēris
|
3 p.
|
infaecābat
|
infaecabātur
|
infaecāret
|
infaecarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infaecabāmus
|
infaecabāmur
|
infaecarēmus
|
infaecarēmur
|
2 p.
|
infaecabātis
|
infaecabamini
|
infaecarētis
|
infaecarēmini
|
3 p.
|
infaecābant
|
infaecabantur
|
infaecarent
|
infaecarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infaecābo
|
infaecabor
|
—
|
2 p.
|
infaecābis
|
infaecaberis
|
infaecāto
|
3 p.
|
infaecābit
|
infaecabitur
|
infaecāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infaecabimus
|
infaecabimur
|
—
|
2 p.
|
infaecabitis
|
infaecabimini
|
infaecatōte
|
3 p.
|
infaecabuntur
|
infaecanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infaecāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infaecāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infaecāns
|
Gerundium
|
infaecandī
|
Gerundivum
|
infaecandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infaecāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infaecāvī
|
infaecāverim
|
infaecāveram
|
infaecāvissem
|
infaecāverō
|
2 p.
|
infaecāvisti
|
infaecāveris
|
infaecāveras
|
infaecāvisses
|
infaecāveris
|
3 p.
|
infaecāvit
|
infaecāverit
|
infaecāverat
|
infaecāvisset
|
infaecāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infaecāvimus
|
infaecāverimus
|
infaecāverāmus
|
infaecāvissēmus
|
infaecāverimus
|
2 p.
|
infaecāvistis
|
infaecāveritis
|
infaecāverātis
|
infaecāvissētis
|
infaecāveritis
|
3 p.
|
infaecāvērunt
|
infaecāverint
|
infaecāverant
|
infaecāvissent
|
infaecāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infaecāvisse
|
Основа супина: infaecāt-
Participium perfecti passivi
|
infaecātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infaecātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infaecātum
|
Supinum II
|
infaecātū
|
infaeco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [faex]грязнить, марать, перен. осквернять (animam Tert). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]