Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: inaurā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inaurō
|
inauror
|
inaurem
|
inaurer
|
—
|
—
|
2 p.
|
inauras
|
inaurāris
|
inaures
|
inaurēris
|
inaurā
|
inaurare
|
3 p.
|
inaurat
|
inaurātur
|
inauret
|
inaurētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
inaurāmus
|
inaurāmur
|
inaurēmus
|
inaurēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
inaurātis
|
inaurāmini
|
inaurētis
|
inaurēmini
|
inaurāte
|
inauramini
|
3 p.
|
inaurant
|
inaurantur
|
inaurent
|
inaurentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
inaurābam
|
inaurābar
|
inaurārem
|
inaurārer
|
2 p.
|
inaurābas
|
inaurabāris
|
inaurāres
|
inaurarēris
|
3 p.
|
inaurābat
|
inaurabātur
|
inaurāret
|
inaurarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
inaurabāmus
|
inaurabāmur
|
inaurarēmus
|
inaurarēmur
|
2 p.
|
inaurabātis
|
inaurabamini
|
inaurarētis
|
inaurarēmini
|
3 p.
|
inaurābant
|
inaurabantur
|
inaurarent
|
inaurarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
inaurābo
|
inaurabor
|
—
|
2 p.
|
inaurābis
|
inauraberis
|
inaurāto
|
3 p.
|
inaurābit
|
inaurabitur
|
inaurāto
|
Plur.
|
1 p.
|
inaurabimus
|
inaurabimur
|
—
|
2 p.
|
inaurabitis
|
inaurabimini
|
inauratōte
|
3 p.
|
inaurabuntur
|
inauranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
inaurāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
inaurāri
|
Participium praesentis actīvi
|
inaurāns
|
Gerundium
|
inaurandī
|
Gerundivum
|
inaurandus, -a, -um
|
Основа перфекта: inaurāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
inaurāvī
|
inaurāverim
|
inaurāveram
|
inaurāvissem
|
inaurāverō
|
2 p.
|
inaurāvisti
|
inaurāveris
|
inaurāveras
|
inaurāvisses
|
inaurāveris
|
3 p.
|
inaurāvit
|
inaurāverit
|
inaurāverat
|
inaurāvisset
|
inaurāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
inaurāvimus
|
inaurāverimus
|
inaurāverāmus
|
inaurāvissēmus
|
inaurāverimus
|
2 p.
|
inaurāvistis
|
inaurāveritis
|
inaurāverātis
|
inaurāvissētis
|
inaurāveritis
|
3 p.
|
inaurāvērunt
|
inaurāverint
|
inaurāverant
|
inaurāvissent
|
inaurāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
inaurāvisse
|
Основа супина: inaurāt-
Participium perfecti passivi
|
inaurātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
inaurātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
inaurātum
|
Supinum II
|
inaurātū
|
inauro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [aurum]# золотить, покрывать золотом (aes Vtr, Dig); заткать золотом (vestem O; phaecasiae inauratae Pt);# шутл. озолотить, обогащать (aliquem C, H). — См. тж. inauratus. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]