Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: haurī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
hauriō
|
haurior
|
hauriam
|
hauriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
hauris
|
haurīris
|
haurias
|
hauriāris
|
haurī
|
haurīre
|
3 p.
|
haurit
|
haurītur
|
hauriat
|
hauriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
haurīmus
|
haurīmur
|
hauriāmus
|
hauriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
haurītis
|
haurimini
|
hauriātis
|
hauriāmini
|
haurīte
|
haurimini
|
3 p.
|
hauriunt
|
hauriuntur
|
hauriant
|
hauriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
hauriēbam
|
hauriēbar
|
haurīrem
|
haurīrer
|
2 p.
|
hauriēbas
|
hauriebāris
|
haurīres
|
haurirēris
|
3 p.
|
hauriēbat
|
hauriebātur
|
haurīret
|
haurirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
hauriebāmus
|
hauriebāmur
|
haurirēmus
|
haurirēmur
|
2 p.
|
hauriebātis
|
hauriebamini
|
haurirētis
|
haurirēmini
|
3 p.
|
hauriēbant
|
hauriebantur
|
haurīrent
|
haurirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
hauriam
|
hauriar
|
—
|
2 p.
|
hauries
|
hauriēris
|
haurīto
|
3 p.
|
hauriet
|
hauriētur
|
haurīto
|
Plur.
|
1 p.
|
hauriēmus
|
hauriēmur
|
—
|
2 p.
|
hauriētis
|
hauriemini
|
hauritōte
|
3 p.
|
haurientur
|
hauriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
haurīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
haurīri
|
Participium praesentis actīvi
|
hauriens
|
Gerundium
|
hauriendi
|
Gerundivum
|
hauriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: haurīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
haurīvī
|
haurīverim
|
haurīveram
|
haurīvissem
|
haurīverō
|
2 p.
|
haurīvisti
|
haurīveris
|
haurīveras
|
haurīvisses
|
haurīveris
|
3 p.
|
haurīvit
|
haurīverit
|
haurīverat
|
haurīvisset
|
haurīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
haurīvimus
|
haurīverimus
|
haurīverāmus
|
haurīvissēmus
|
haurīverimus
|
2 p.
|
haurīvistis
|
haurīveritis
|
haurīverātis
|
haurīvissētis
|
haurīveritis
|
3 p.
|
haurīvērunt
|
haurīverint
|
haurīverant
|
haurīvissent
|
haurīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
haurīvisse
|
Основа супина: haurīt-
Participium perfecti passivi
|
haurītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
haurītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
haurītum
|
Supinum II
|
haurītū
|
haurio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- черпать (aquam ex fonte, de и ex puteo C);
- пропускать воду, протекать, течь (alveus haurit aquas O);
- выкапывать: terra hausta O вырытая в земле ямка ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]