fugito

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: fugitā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	fugitō	fugitor	fugitem	fugiter	—	—
	2 p.	fugitas	fugitāris	fugites	fugitēris	fugitā	fugitare
	3 p.	fugitat	fugitātur	fugitet	fugitētur	—	—
Plur.	1 p.	fugitāmus	fugitāmur	fugitēmus	fugitēmur	—	—
	2 p.	fugitātis	fugitāmini	fugitētis	fugitēmini	fugitāte	fugitamini
	3 p.	fugitant	fugitantur	fugitent	fugitentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	fugitābam	fugitābar	fugitārem	fugitārer
	2 p.	fugitābas	fugitabāris	fugitāres	fugitarēris
	3 p.	fugitābat	fugitabātur	fugitāret	fugitarētur
Plur.	1 p.	fugitabāmus	fugitabāmur	fugitarēmus	fugitarēmur
	2 p.	fugitabātis	fugitabamini	fugitarētis	fugitarēmini
	3 p.	fugitābant	fugitabantur	fugitarent	fugitarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	fugitābo	fugitabor	—
	2 p.	fugitābis	fugitaberis	fugitāto
	3 p.	fugitābit	fugitabitur	fugitāto
Plur.	1 p.	fugitabimus	fugitabimur	—
	2 p.	fugitabitis	fugitabimini	fugitatōte
	3 p.	fugitabuntur	fugitanto

Infīnitivus praesentis actīvi	fugitāre
Infīnitivus praesentis passīvi	fugitāri
Participium praesentis actīvi	fugitāns
Gerundium	fugitandī
Gerundivum	fugitandus, -a, -um

Основа перфекта: fugitāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	fugitāvī	fugitāverim	fugitāveram	fugitāvissem	fugitāverō
	2 p.	fugitāvisti	fugitāveris	fugitāveras	fugitāvisses	fugitāveris
	3 p.	fugitāvit	fugitāverit	fugitāverat	fugitāvisset	fugitāverit
Pl.	1 p.	fugitāvimus	fugitāverimus	fugitāverāmus	fugitāvissēmus	fugitāverimus
	2 p.	fugitāvistis	fugitāveritis	fugitāverātis	fugitāvissētis	fugitāveritis
	3 p.	fugitāvērunt	fugitāverint	fugitāverant	fugitāvissent	fugitāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	fugitāvisse

Основа супина: fugitāt-

Participium perfecti passivi	fugitātus, -a, -um
Participium futuri activi	fugitātūrus, -a, -um
Supinum I	fugitātum
Supinum II	fugitātū

fugito

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [intens. к fugio]# поспешно бежать, убегать Ter, Amm;# избегать, уклоняться, бояться (f. aliquem Pl, Ter; lucem Fronto; vitam Amm; f. facere aliquid Lcr). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??