Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: fricā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
fricō
|
fricor
|
fricem
|
fricer
|
—
|
—
|
2 p.
|
fricas
|
fricāris
|
frices
|
fricēris
|
fricā
|
fricare
|
3 p.
|
fricat
|
fricātur
|
fricet
|
fricētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
fricāmus
|
fricāmur
|
fricēmus
|
fricēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
fricātis
|
fricāmini
|
fricētis
|
fricēmini
|
fricāte
|
fricamini
|
3 p.
|
fricant
|
fricantur
|
fricent
|
fricentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
fricābam
|
fricābar
|
fricārem
|
fricārer
|
2 p.
|
fricābas
|
fricabāris
|
fricāres
|
fricarēris
|
3 p.
|
fricābat
|
fricabātur
|
fricāret
|
fricarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
fricabāmus
|
fricabāmur
|
fricarēmus
|
fricarēmur
|
2 p.
|
fricabātis
|
fricabamini
|
fricarētis
|
fricarēmini
|
3 p.
|
fricābant
|
fricabantur
|
fricarent
|
fricarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
fricābo
|
fricabor
|
—
|
2 p.
|
fricābis
|
fricaberis
|
fricāto
|
3 p.
|
fricābit
|
fricabitur
|
fricāto
|
Plur.
|
1 p.
|
fricabimus
|
fricabimur
|
—
|
2 p.
|
fricabitis
|
fricabimini
|
fricatōte
|
3 p.
|
fricabuntur
|
fricanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
fricāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
fricāri
|
Participium praesentis actīvi
|
fricāns
|
Gerundium
|
fricandī
|
Gerundivum
|
fricandus, -a, -um
|
Основа перфекта: fricu-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
fricuī
|
fricuerim
|
fricueram
|
fricuissem
|
fricuerō
|
2 p.
|
fricuisti
|
fricueris
|
fricueras
|
fricuisses
|
fricueris
|
3 p.
|
fricuit
|
fricuerit
|
fricuerat
|
fricuisset
|
fricuerit
|
Pl.
|
1 p.
|
fricuimus
|
fricuerimus
|
fricuerāmus
|
fricuissēmus
|
fricuerimus
|
2 p.
|
fricuistis
|
fricueritis
|
fricuerātis
|
fricuissētis
|
fricueritis
|
3 p.
|
fricuērunt
|
fricuerint
|
fricuerant
|
fricuissent
|
fricuerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
fricuisse
|
Основа супина: frict-
Participium perfecti passivi
|
frictus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
frictūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
frictum
|
Supinum II
|
frictū
|
frico
Глагол, первое спряжение.
Корень: -fric-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- тереть, растирать, натирать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Ближайшее родство
|
|
- существительные: fricamentum, fricatio, fricatura, fricatus, frictio, frictrix, frictura, dentifricium
- глаголы: affrico, defrico, effrico, praefrico
|
Происходит от лат. fricare «тереть, натирать».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]