Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: exsternā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsternō
|
exsternor
|
exsternem
|
exsterner
|
—
|
—
|
2 p.
|
exsternas
|
exsternāris
|
exsternes
|
exsternēris
|
exsternā
|
exsternare
|
3 p.
|
exsternat
|
exsternātur
|
exsternet
|
exsternētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exsternāmus
|
exsternāmur
|
exsternēmus
|
exsternēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exsternātis
|
exsternāmini
|
exsternētis
|
exsternēmini
|
exsternāte
|
exsternamini
|
3 p.
|
exsternant
|
exsternantur
|
exsternent
|
exsternentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsternābam
|
exsternābar
|
exsternārem
|
exsternārer
|
2 p.
|
exsternābas
|
exsternabāris
|
exsternāres
|
exsternarēris
|
3 p.
|
exsternābat
|
exsternabātur
|
exsternāret
|
exsternarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exsternabāmus
|
exsternabāmur
|
exsternarēmus
|
exsternarēmur
|
2 p.
|
exsternabātis
|
exsternabamini
|
exsternarētis
|
exsternarēmini
|
3 p.
|
exsternābant
|
exsternabantur
|
exsternarent
|
exsternarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsternābo
|
exsternabor
|
—
|
2 p.
|
exsternābis
|
exsternaberis
|
exsternāto
|
3 p.
|
exsternābit
|
exsternabitur
|
exsternāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exsternabimus
|
exsternabimur
|
—
|
2 p.
|
exsternabitis
|
exsternabimini
|
exsternatōte
|
3 p.
|
exsternabuntur
|
exsternanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exsternāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exsternāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exsternāns
|
Gerundium
|
exsternandī
|
Gerundivum
|
exsternandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exsternāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exsternāvī
|
exsternāverim
|
exsternāveram
|
exsternāvissem
|
exsternāverō
|
2 p.
|
exsternāvisti
|
exsternāveris
|
exsternāveras
|
exsternāvisses
|
exsternāveris
|
3 p.
|
exsternāvit
|
exsternāverit
|
exsternāverat
|
exsternāvisset
|
exsternāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exsternāvimus
|
exsternāverimus
|
exsternāverāmus
|
exsternāvissēmus
|
exsternāverimus
|
2 p.
|
exsternāvistis
|
exsternāveritis
|
exsternāverātis
|
exsternāvissētis
|
exsternāveritis
|
3 p.
|
exsternāvērunt
|
exsternāverint
|
exsternāverant
|
exsternāvissent
|
exsternāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exsternāvisse
|
Основа супина: exsternāt-
Participium perfecti passivi
|
exsternātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exsternātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exsternātum
|
Supinum II
|
exsternātū
|
ex-ster-no
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: -stern-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- сильно пугать, поражать ужасом, приводить в ужас ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- поражать, потрясать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от Шаблон:этимология:exsternare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]