Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: exhortā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
—
|
exhortor
|
—
|
exhorter
|
—
|
—
|
2 p.
|
—
|
exhortāris
|
—
|
exhortēris
|
—
|
exhortare
|
3 p.
|
—
|
exhortātur
|
—
|
exhortētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
—
|
exhortāmur
|
—
|
exhortēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
—
|
exhortāmini
|
—
|
exhortēmini
|
—
|
exhortamini
|
3 p.
|
—
|
exhortantur
|
—
|
exhortentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
—
|
exhortābar
|
—
|
exhortārer
|
2 p.
|
—
|
exhortabāris
|
—
|
exhortarēris
|
3 p.
|
—
|
exhortabātur
|
—
|
exhortarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
—
|
exhortabāmur
|
—
|
exhortarēmur
|
2 p.
|
—
|
exhortabamini
|
—
|
exhortarēmini
|
3 p.
|
—
|
exhortabantur
|
—
|
exhortarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
—
|
exhortabor
|
—
|
2 p.
|
—
|
exhortaberis
|
—
|
3 p.
|
—
|
exhortabitur
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
—
|
exhortabimur
|
—
|
2 p.
|
—
|
exhortabimini
|
—
|
3 p.
|
exhortabuntur
|
—
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
—
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exhortāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exhortāns
|
Gerundium
|
exhortandī
|
Gerundivum
|
exhortandus, -a, -um
|
Основа супина: exhortāt-
Participium perfecti passivi
|
exhortātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exhortātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exhortātum
|
Supinum II
|
exhortātū
|
ex-hor-tor
Глагол (отложительный), первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- ободрять, поощрять, побуждать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от Шаблон:этимология:exhortari
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]