Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: exercitā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
exercitō
exercitor
exercitem
exerciter
—
—
2 p.
exercitas
exercitāris
exercites
exercitēris
exercitā
exercitare
3 p.
exercitat
exercitātur
exercitet
exercitētur
—
—
Plur.
1 p.
exercitāmus
exercitāmur
exercitēmus
exercitēmur
—
—
2 p.
exercitātis
exercitāmini
exercitētis
exercitēmini
exercitāte
exercitamini
3 p.
exercitant
exercitantur
exercitent
exercitentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
exercitābam
exercitābar
exercitārem
exercitārer
2 p.
exercitābas
exercitabāris
exercitāres
exercitarēris
3 p.
exercitābat
exercitabātur
exercitāret
exercitarētur
Plur.
1 p.
exercitabāmus
exercitabāmur
exercitarēmus
exercitarēmur
2 p.
exercitabātis
exercitabamini
exercitarētis
exercitarēmini
3 p.
exercitābant
exercitabantur
exercitarent
exercitarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
exercitābo
exercitabor
—
2 p.
exercitābis
exercitaberis
exercitāto
3 p.
exercitābit
exercitabitur
exercitāto
Plur.
1 p.
exercitabimus
exercitabimur
—
2 p.
exercitabitis
exercitabimini
exercitatōte
3 p.
exercitabuntur
exercitanto
Infīnitivus praesentis actīvi
exercitāre
Infīnitivus praesentis passīvi
exercitāri
Participium praesentis actīvi
exercitāns
Gerundium
exercitandī
Gerundivum
exercitandus, -a, -um
Основа перфекта: exercitāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
exercitāvī
exercitāverim
exercitāveram
exercitāvissem
exercitāverō
2 p.
exercitāvisti
exercitāveris
exercitāveras
exercitāvisses
exercitāveris
3 p.
exercitāvit
exercitāverit
exercitāverat
exercitāvisset
exercitāverit
Pl.
1 p.
exercitāvimus
exercitāverimus
exercitāverāmus
exercitāvissēmus
exercitāverimus
2 p.
exercitāvistis
exercitāveritis
exercitāverātis
exercitāvissētis
exercitāveritis
3 p.
exercitāvērunt
exercitāverint
exercitāverant
exercitāvissent
exercitāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
exercitāvisse
Основа супина: exercitāt-
Participium perfecti passivi
exercitātus, -a, -um
Participium futuri activi
exercitātūrus, -a, -um
Supinum I
exercitātum
Supinum II
exercitātū
exercito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[intens. к exerceo] часто (много) упражнять, занимать (corpus atque ingenium Sl ); обучать (liberos Sen ) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]