Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: equitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
equitō
|
equitor
|
equitem
|
equiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
equitas
|
equitāris
|
equites
|
equitēris
|
equitā
|
equitare
|
3 p.
|
equitat
|
equitātur
|
equitet
|
equitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
equitāmus
|
equitāmur
|
equitēmus
|
equitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
equitātis
|
equitāmini
|
equitētis
|
equitēmini
|
equitāte
|
equitamini
|
3 p.
|
equitant
|
equitantur
|
equitent
|
equitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
equitābam
|
equitābar
|
equitārem
|
equitārer
|
2 p.
|
equitābas
|
equitabāris
|
equitāres
|
equitarēris
|
3 p.
|
equitābat
|
equitabātur
|
equitāret
|
equitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
equitabāmus
|
equitabāmur
|
equitarēmus
|
equitarēmur
|
2 p.
|
equitabātis
|
equitabamini
|
equitarētis
|
equitarēmini
|
3 p.
|
equitābant
|
equitabantur
|
equitarent
|
equitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
equitābo
|
equitabor
|
—
|
2 p.
|
equitābis
|
equitaberis
|
equitāto
|
3 p.
|
equitābit
|
equitabitur
|
equitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
equitabimus
|
equitabimur
|
—
|
2 p.
|
equitabitis
|
equitabimini
|
equitatōte
|
3 p.
|
equitabuntur
|
equitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
equitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
equitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
equitāns
|
Gerundium
|
equitandī
|
Gerundivum
|
equitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: equitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
equitāvī
|
equitāverim
|
equitāveram
|
equitāvissem
|
equitāverō
|
2 p.
|
equitāvisti
|
equitāveris
|
equitāveras
|
equitāvisses
|
equitāveris
|
3 p.
|
equitāvit
|
equitāverit
|
equitāverat
|
equitāvisset
|
equitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
equitāvimus
|
equitāverimus
|
equitāverāmus
|
equitāvissēmus
|
equitāverimus
|
2 p.
|
equitāvistis
|
equitāveritis
|
equitāverātis
|
equitāvissētis
|
equitāveritis
|
3 p.
|
equitāvērunt
|
equitāverint
|
equitāverant
|
equitāvissent
|
equitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
equitāvisse
|
Основа супина: equitāt-
Participium perfecti passivi
|
equitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
equitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
equitātum
|
Supinum II
|
equitātū
|
equito
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [eques]
- ездить верхом (equitandi peritus Su); скакать: e. in arundine longa H скакать на длинной тросточке верхом, т. е. играть в лошадки;
- бушевать (Eurus equitat per undas H);
- проезжать верхом (glacie flumen equitatur Fl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]