Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: emugī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emugiō
|
emugior
|
emugiam
|
emugiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
emugis
|
emugīris
|
emugias
|
emugiāris
|
emugī
|
emugīre
|
3 p.
|
emugit
|
emugītur
|
emugiat
|
emugiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
emugīmus
|
emugīmur
|
emugiāmus
|
emugiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
emugītis
|
emugimini
|
emugiātis
|
emugiāmini
|
emugīte
|
emugimini
|
3 p.
|
emugiunt
|
emugiuntur
|
emugiant
|
emugiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emugiēbam
|
emugiēbar
|
emugīrem
|
emugīrer
|
2 p.
|
emugiēbas
|
emugiebāris
|
emugīres
|
emugirēris
|
3 p.
|
emugiēbat
|
emugiebātur
|
emugīret
|
emugirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
emugiebāmus
|
emugiebāmur
|
emugirēmus
|
emugirēmur
|
2 p.
|
emugiebātis
|
emugiebamini
|
emugirētis
|
emugirēmini
|
3 p.
|
emugiēbant
|
emugiebantur
|
emugīrent
|
emugirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
emugiam
|
emugiar
|
—
|
2 p.
|
emugies
|
emugiēris
|
emugīto
|
3 p.
|
emugiet
|
emugiētur
|
emugīto
|
Plur.
|
1 p.
|
emugiēmus
|
emugiēmur
|
—
|
2 p.
|
emugiētis
|
emugiemini
|
emugitōte
|
3 p.
|
emugientur
|
emugiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emugīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emugīri
|
Participium praesentis actīvi
|
emugiens
|
Gerundium
|
emugiendi
|
Gerundivum
|
emugiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: emugīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
emugīvī
|
emugīverim
|
emugīveram
|
emugīvissem
|
emugīverō
|
2 p.
|
emugīvisti
|
emugīveris
|
emugīveras
|
emugīvisses
|
emugīveris
|
3 p.
|
emugīvit
|
emugīverit
|
emugīverat
|
emugīvisset
|
emugīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
emugīvimus
|
emugīverimus
|
emugīverāmus
|
emugīvissēmus
|
emugīverimus
|
2 p.
|
emugīvistis
|
emugīveritis
|
emugīverātis
|
emugīvissētis
|
emugīveritis
|
3 p.
|
emugīvērunt
|
emugīverint
|
emugīverant
|
emugīvissent
|
emugīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emugīvisse
|
Основа супина: emugīt-
Participium perfecti passivi
|
emugītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
emugītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
emugītum
|
Supinum II
|
emugītū
|
emugio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- прореветь, перен. выкрикнуть (omnia Q) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]