Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: emollī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emolliō
|
emollior
|
emolliam
|
emolliar
|
—
|
—
|
2 p.
|
emollis
|
emollīris
|
emollias
|
emolliāris
|
emollī
|
emollīre
|
3 p.
|
emollit
|
emollītur
|
emolliat
|
emolliātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
emollīmus
|
emollīmur
|
emolliāmus
|
emolliāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
emollītis
|
emollimini
|
emolliātis
|
emolliāmini
|
emollīte
|
emollimini
|
3 p.
|
emolliunt
|
emolliuntur
|
emolliant
|
emolliantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emolliēbam
|
emolliēbar
|
emollīrem
|
emollīrer
|
2 p.
|
emolliēbas
|
emolliebāris
|
emollīres
|
emollirēris
|
3 p.
|
emolliēbat
|
emolliebātur
|
emollīret
|
emollirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
emolliebāmus
|
emolliebāmur
|
emollirēmus
|
emollirēmur
|
2 p.
|
emolliebātis
|
emolliebamini
|
emollirētis
|
emollirēmini
|
3 p.
|
emolliēbant
|
emolliebantur
|
emollīrent
|
emollirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
emolliam
|
emolliar
|
—
|
2 p.
|
emollies
|
emolliēris
|
emollīto
|
3 p.
|
emolliet
|
emolliētur
|
emollīto
|
Plur.
|
1 p.
|
emolliēmus
|
emolliēmur
|
—
|
2 p.
|
emolliētis
|
emolliemini
|
emollitōte
|
3 p.
|
emollientur
|
emolliunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emollīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emollīri
|
Participium praesentis actīvi
|
emolliens
|
Gerundium
|
emolliendi
|
Gerundivum
|
emolliendus, -a, -um
|
Основа перфекта: emollīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
emollīvī
|
emollīverim
|
emollīveram
|
emollīvissem
|
emollīverō
|
2 p.
|
emollīvisti
|
emollīveris
|
emollīveras
|
emollīvisses
|
emollīveris
|
3 p.
|
emollīvit
|
emollīverit
|
emollīverat
|
emollīvisset
|
emollīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
emollīvimus
|
emollīverimus
|
emollīverāmus
|
emollīvissēmus
|
emollīverimus
|
2 p.
|
emollīvistis
|
emollīveritis
|
emollīverātis
|
emollīvissētis
|
emollīveritis
|
3 p.
|
emollīvērunt
|
emollīverint
|
emollīverant
|
emollīvissent
|
emollīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emollīvisse
|
Основа супина: emollīt-
Participium perfecti passivi
|
emollītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
emollītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
emollītum
|
Supinum II
|
emollītū
|
emollio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- размягчать (amenta jaculorum L);
- смягчать, успокаивать (mores O; colores PM);
- расслаблять, изнеживать (aliquem L, T); ослаблять (auctoritatem alicujus AV). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]