Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: emancā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emancō
|
emancor
|
emancem
|
emancer
|
—
|
—
|
2 p.
|
emancas
|
emancāris
|
emances
|
emancēris
|
emancā
|
emancare
|
3 p.
|
emancat
|
emancātur
|
emancet
|
emancētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
emancāmus
|
emancāmur
|
emancēmus
|
emancēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
emancātis
|
emancāmini
|
emancētis
|
emancēmini
|
emancāte
|
emancamini
|
3 p.
|
emancant
|
emancantur
|
emancent
|
emancentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emancābam
|
emancābar
|
emancārem
|
emancārer
|
2 p.
|
emancābas
|
emancabāris
|
emancāres
|
emancarēris
|
3 p.
|
emancābat
|
emancabātur
|
emancāret
|
emancarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
emancabāmus
|
emancabāmur
|
emancarēmus
|
emancarēmur
|
2 p.
|
emancabātis
|
emancabamini
|
emancarētis
|
emancarēmini
|
3 p.
|
emancābant
|
emancabantur
|
emancarent
|
emancarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
emancābo
|
emancabor
|
—
|
2 p.
|
emancābis
|
emancaberis
|
emancāto
|
3 p.
|
emancābit
|
emancabitur
|
emancāto
|
Plur.
|
1 p.
|
emancabimus
|
emancabimur
|
—
|
2 p.
|
emancabitis
|
emancabimini
|
emancatōte
|
3 p.
|
emancabuntur
|
emancanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emancāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emancāri
|
Participium praesentis actīvi
|
emancāns
|
Gerundium
|
emancandī
|
Gerundivum
|
emancandus, -a, -um
|
Основа перфекта: emancāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
emancāvī
|
emancāverim
|
emancāveram
|
emancāvissem
|
emancāverō
|
2 p.
|
emancāvisti
|
emancāveris
|
emancāveras
|
emancāvisses
|
emancāveris
|
3 p.
|
emancāvit
|
emancāverit
|
emancāverat
|
emancāvisset
|
emancāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
emancāvimus
|
emancāverimus
|
emancāverāmus
|
emancāvissēmus
|
emancāverimus
|
2 p.
|
emancāvistis
|
emancāveritis
|
emancāverātis
|
emancāvissētis
|
emancāveritis
|
3 p.
|
emancāvērunt
|
emancāverint
|
emancāverant
|
emancāvissent
|
emancāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emancāvisse
|
Основа супина: emancāt-
Participium perfecti passivi
|
emancātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
emancātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
emancātum
|
Supinum II
|
emancātū
|
emanco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [e + mancus] калечить, увечить (aliquem Labienus ap. Sen). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]