discrimino

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: discriminā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	discriminō	discriminor	discriminem	discriminer	—	—
	2 p.	discriminas	discrimināris	discrimines	discriminēris	discriminā	discriminare
	3 p.	discriminat	discriminātur	discriminet	discriminētur	—	—
Plur.	1 p.	discrimināmus	discrimināmur	discriminēmus	discriminēmur	—	—
	2 p.	discriminātis	discrimināmini	discriminētis	discriminēmini	discrimināte	discriminamini
	3 p.	discriminant	discriminantur	discriminent	discriminentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	discriminābam	discriminābar	discriminārem	discriminārer
	2 p.	discriminābas	discriminabāris	discrimināres	discriminarēris
	3 p.	discriminābat	discriminabātur	discrimināret	discriminarētur
Plur.	1 p.	discriminabāmus	discriminabāmur	discriminarēmus	discriminarēmur
	2 p.	discriminabātis	discriminabamini	discriminarētis	discriminarēmini
	3 p.	discriminābant	discriminabantur	discriminarent	discriminarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	discriminābo	discriminabor	—
	2 p.	discriminābis	discriminaberis	discrimināto
	3 p.	discriminābit	discriminabitur	discrimināto
Plur.	1 p.	discriminabimus	discriminabimur	—
	2 p.	discriminabitis	discriminabimini	discriminatōte
	3 p.	discriminabuntur	discriminanto

Infīnitivus praesentis actīvi	discrimināre
Infīnitivus praesentis passīvi	discrimināri
Participium praesentis actīvi	discrimināns
Gerundium	discriminandī
Gerundivum	discriminandus, -a, -um

Основа перфекта: discrimināv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	discrimināvī	discrimināverim	discrimināveram	discrimināvissem	discrimināverō
	2 p.	discrimināvisti	discrimināveris	discrimināveras	discrimināvisses	discrimināveris
	3 p.	discrimināvit	discrimināverit	discrimināverat	discrimināvisset	discrimināverit
Pl.	1 p.	discrimināvimus	discrimināverimus	discrimināverāmus	discrimināvissēmus	discrimināverimus
	2 p.	discrimināvistis	discrimināveritis	discrimināverātis	discrimināvissētis	discrimināveritis
	3 p.	discrimināvērunt	discrimināverint	discrimināverant	discrimināvissent	discrimināverint

Infīnitivus perfecti actīvi	discrimināvisse

Основа супина: discrimināt-

Participium perfecti passivi	discriminātus, -a, -um
Participium futuri activi	discriminātūrus, -a, -um
Supinum I	discriminātum
Supinum II	discriminātū

discrimino

Глагол, первое спряжение.

Приставка: dis-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. отделять (similia inter se Sen); разделять, рассекать (Etruriam discriminat via Cassia C): d. capillum Ap расчёсывать волосы на пробор ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
наречия: discriminatim

Этимология

От ??