Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: disconvenī-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
disconveniō
disconvenior
disconveniam
disconveniar
—
—
2 p.
disconvenis
disconvenīris
disconvenias
disconveniāris
disconvenī
disconvenīre
3 p.
disconvenit
disconvenītur
disconveniat
disconveniātur
—
—
Plur.
1 p.
disconvenīmus
disconvenīmur
disconveniāmus
disconveniāmur
—
—
2 p.
disconvenītis
disconvenimini
disconveniātis
disconveniāmini
disconvenīte
disconvenimini
3 p.
disconveniunt
disconveniuntur
disconveniant
disconveniantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
disconveniēbam
disconveniēbar
disconvenīrem
disconvenīrer
2 p.
disconveniēbas
disconveniebāris
disconvenīres
disconvenirēris
3 p.
disconveniēbat
disconveniebātur
disconvenīret
disconvenirētur
Plur.
1 p.
disconveniebāmus
disconveniebāmur
disconvenirēmus
disconvenirēmur
2 p.
disconveniebātis
disconveniebamini
disconvenirētis
disconvenirēmini
3 p.
disconveniēbant
disconveniebantur
disconvenīrent
disconvenirentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
disconveniam
disconveniar
—
2 p.
disconvenies
disconveniēris
disconvenīto
3 p.
disconveniet
disconveniētur
disconvenīto
Plur.
1 p.
disconveniēmus
disconveniēmur
—
2 p.
disconveniētis
disconveniemini
disconvenitōte
3 p.
disconvenientur
disconveniunto
Infīnitivus praesentis actīvi
disconvenīre
Infīnitivus praesentis passīvi
disconvenīri
Participium praesentis actīvi
disconveniens
Gerundium
disconveniendi
Gerundivum
disconveniendus, -a, -um
Основа перфекта: disconvenīv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
disconvenīvī
disconvenīverim
disconvenīveram
disconvenīvissem
disconvenīverō
2 p.
disconvenīvisti
disconvenīveris
disconvenīveras
disconvenīvisses
disconvenīveris
3 p.
disconvenīvit
disconvenīverit
disconvenīverat
disconvenīvisset
disconvenīverit
Pl.
1 p.
disconvenīvimus
disconvenīverimus
disconvenīverāmus
disconvenīvissēmus
disconvenīverimus
2 p.
disconvenīvistis
disconvenīveritis
disconvenīverātis
disconvenīvissētis
disconvenīveritis
3 p.
disconvenīvērunt
disconvenīverint
disconvenīverant
disconvenīvissent
disconvenīverint
Infīnitivus perfecti actīvi
disconvenīvisse
Основа супина: disconvenīt-
Participium perfecti passivi
disconvenītus, -a, -um
Participium futuri activi
disconvenītūrus, -a, -um
Supinum I
disconvenītum
Supinum II
disconvenītū
disconvenio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: dis- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
не согласовываться, не соответствовать (alicui rei H ); eo disconvenit (impers. ) inter meque et te H в этом разница между нами ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]