Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dinumerā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dinumerō
|
dinumeror
|
dinumerem
|
dinumerer
|
—
|
—
|
2 p.
|
dinumeras
|
dinumerāris
|
dinumeres
|
dinumerēris
|
dinumerā
|
dinumerare
|
3 p.
|
dinumerat
|
dinumerātur
|
dinumeret
|
dinumerētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dinumerāmus
|
dinumerāmur
|
dinumerēmus
|
dinumerēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dinumerātis
|
dinumerāmini
|
dinumerētis
|
dinumerēmini
|
dinumerāte
|
dinumeramini
|
3 p.
|
dinumerant
|
dinumerantur
|
dinumerent
|
dinumerentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dinumerābam
|
dinumerābar
|
dinumerārem
|
dinumerārer
|
2 p.
|
dinumerābas
|
dinumerabāris
|
dinumerāres
|
dinumerarēris
|
3 p.
|
dinumerābat
|
dinumerabātur
|
dinumerāret
|
dinumerarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dinumerabāmus
|
dinumerabāmur
|
dinumerarēmus
|
dinumerarēmur
|
2 p.
|
dinumerabātis
|
dinumerabamini
|
dinumerarētis
|
dinumerarēmini
|
3 p.
|
dinumerābant
|
dinumerabantur
|
dinumerarent
|
dinumerarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dinumerābo
|
dinumerabor
|
—
|
2 p.
|
dinumerābis
|
dinumeraberis
|
dinumerāto
|
3 p.
|
dinumerābit
|
dinumerabitur
|
dinumerāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dinumerabimus
|
dinumerabimur
|
—
|
2 p.
|
dinumerabitis
|
dinumerabimini
|
dinumeratōte
|
3 p.
|
dinumerabuntur
|
dinumeranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dinumerāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dinumerāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dinumerāns
|
Gerundium
|
dinumerandī
|
Gerundivum
|
dinumerandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dinumerāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dinumerāvī
|
dinumerāverim
|
dinumerāveram
|
dinumerāvissem
|
dinumerāverō
|
2 p.
|
dinumerāvisti
|
dinumerāveris
|
dinumerāveras
|
dinumerāvisses
|
dinumerāveris
|
3 p.
|
dinumerāvit
|
dinumerāverit
|
dinumerāverat
|
dinumerāvisset
|
dinumerāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dinumerāvimus
|
dinumerāverimus
|
dinumerāverāmus
|
dinumerāvissēmus
|
dinumerāverimus
|
2 p.
|
dinumerāvistis
|
dinumerāveritis
|
dinumerāverātis
|
dinumerāvissētis
|
dinumerāveritis
|
3 p.
|
dinumerāvērunt
|
dinumerāverint
|
dinumerāverant
|
dinumerāvissent
|
dinumerāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dinumerāvisse
|
Основа супина: dinumerāt-
Participium perfecti passivi
|
dinumerātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dinumerātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dinumerātum
|
Supinum II
|
dinumerātū
|
dinumero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- исчислять (tempora V; noctes O); пересчитывать, считать (stellas C; minas quinquaginta Pl);
- отсчитывать, выплачивать (stipendium Pl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]