Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dilaudā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilaudō
|
dilaudor
|
dilaudem
|
dilauder
|
—
|
—
|
2 p.
|
dilaudas
|
dilaudāris
|
dilaudes
|
dilaudēris
|
dilaudā
|
dilaudare
|
3 p.
|
dilaudat
|
dilaudātur
|
dilaudet
|
dilaudētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dilaudāmus
|
dilaudāmur
|
dilaudēmus
|
dilaudēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dilaudātis
|
dilaudāmini
|
dilaudētis
|
dilaudēmini
|
dilaudāte
|
dilaudamini
|
3 p.
|
dilaudant
|
dilaudantur
|
dilaudent
|
dilaudentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilaudābam
|
dilaudābar
|
dilaudārem
|
dilaudārer
|
2 p.
|
dilaudābas
|
dilaudabāris
|
dilaudāres
|
dilaudarēris
|
3 p.
|
dilaudābat
|
dilaudabātur
|
dilaudāret
|
dilaudarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dilaudabāmus
|
dilaudabāmur
|
dilaudarēmus
|
dilaudarēmur
|
2 p.
|
dilaudabātis
|
dilaudabamini
|
dilaudarētis
|
dilaudarēmini
|
3 p.
|
dilaudābant
|
dilaudabantur
|
dilaudarent
|
dilaudarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dilaudābo
|
dilaudabor
|
—
|
2 p.
|
dilaudābis
|
dilaudaberis
|
dilaudāto
|
3 p.
|
dilaudābit
|
dilaudabitur
|
dilaudāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dilaudabimus
|
dilaudabimur
|
—
|
2 p.
|
dilaudabitis
|
dilaudabimini
|
dilaudatōte
|
3 p.
|
dilaudabuntur
|
dilaudanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dilaudāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dilaudāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dilaudāns
|
Gerundium
|
dilaudandī
|
Gerundivum
|
dilaudandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dilaudāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dilaudāvī
|
dilaudāverim
|
dilaudāveram
|
dilaudāvissem
|
dilaudāverō
|
2 p.
|
dilaudāvisti
|
dilaudāveris
|
dilaudāveras
|
dilaudāvisses
|
dilaudāveris
|
3 p.
|
dilaudāvit
|
dilaudāverit
|
dilaudāverat
|
dilaudāvisset
|
dilaudāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dilaudāvimus
|
dilaudāverimus
|
dilaudāverāmus
|
dilaudāvissēmus
|
dilaudāverimus
|
2 p.
|
dilaudāvistis
|
dilaudāveritis
|
dilaudāverātis
|
dilaudāvissētis
|
dilaudāveritis
|
3 p.
|
dilaudāvērunt
|
dilaudāverint
|
dilaudāverant
|
dilaudāvissent
|
dilaudāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dilaudāvisse
|
Основа супина: dilaudāt-
Participium perfecti passivi
|
dilaudātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dilaudātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dilaudātum
|
Supinum II
|
dilaudātū
|
dilaudo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- всячески восхвалять, усердно хвалить (aliquid C) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]