Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dicturī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dicturiō
|
dicturior
|
dicturiam
|
dicturiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
dicturis
|
dicturīris
|
dicturias
|
dicturiāris
|
dicturī
|
dicturīre
|
3 p.
|
dicturit
|
dicturītur
|
dicturiat
|
dicturiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dicturīmus
|
dicturīmur
|
dicturiāmus
|
dicturiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dicturītis
|
dicturimini
|
dicturiātis
|
dicturiāmini
|
dicturīte
|
dicturimini
|
3 p.
|
dicturiunt
|
dicturiuntur
|
dicturiant
|
dicturiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dicturiēbam
|
dicturiēbar
|
dicturīrem
|
dicturīrer
|
2 p.
|
dicturiēbas
|
dicturiebāris
|
dicturīres
|
dicturirēris
|
3 p.
|
dicturiēbat
|
dicturiebātur
|
dicturīret
|
dicturirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dicturiebāmus
|
dicturiebāmur
|
dicturirēmus
|
dicturirēmur
|
2 p.
|
dicturiebātis
|
dicturiebamini
|
dicturirētis
|
dicturirēmini
|
3 p.
|
dicturiēbant
|
dicturiebantur
|
dicturīrent
|
dicturirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dicturiam
|
dicturiar
|
—
|
2 p.
|
dicturies
|
dicturiēris
|
dicturīto
|
3 p.
|
dicturiet
|
dicturiētur
|
dicturīto
|
Plur.
|
1 p.
|
dicturiēmus
|
dicturiēmur
|
—
|
2 p.
|
dicturiētis
|
dicturiemini
|
dicturitōte
|
3 p.
|
dicturientur
|
dicturiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dicturīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dicturīri
|
Participium praesentis actīvi
|
dicturiens
|
Gerundium
|
dicturiendi
|
Gerundivum
|
dicturiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: dicturīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dicturīvī
|
dicturīverim
|
dicturīveram
|
dicturīvissem
|
dicturīverō
|
2 p.
|
dicturīvisti
|
dicturīveris
|
dicturīveras
|
dicturīvisses
|
dicturīveris
|
3 p.
|
dicturīvit
|
dicturīverit
|
dicturīverat
|
dicturīvisset
|
dicturīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dicturīvimus
|
dicturīverimus
|
dicturīverāmus
|
dicturīvissēmus
|
dicturīverimus
|
2 p.
|
dicturīvistis
|
dicturīveritis
|
dicturīverātis
|
dicturīvissētis
|
dicturīveritis
|
3 p.
|
dicturīvērunt
|
dicturīverint
|
dicturīverant
|
dicturīvissent
|
dicturīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dicturīvisse
|
Основа супина: dicturīt-
Participium perfecti passivi
|
dicturītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dicturītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dicturītum
|
Supinum II
|
dicturītū
|
dicturio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- желать говорить: fortiter a se facta d. Macr гореть желанием рассказать о своих подвигах ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]