Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: devincī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
devinciō
|
devincior
|
devinciam
|
devinciar
|
—
|
—
|
2 p.
|
devincis
|
devincīris
|
devincias
|
devinciāris
|
devincī
|
devincīre
|
3 p.
|
devincit
|
devincītur
|
devinciat
|
devinciātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
devincīmus
|
devincīmur
|
devinciāmus
|
devinciāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
devincītis
|
devincimini
|
devinciātis
|
devinciāmini
|
devincīte
|
devincimini
|
3 p.
|
devinciunt
|
devinciuntur
|
devinciant
|
devinciantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
devinciēbam
|
devinciēbar
|
devincīrem
|
devincīrer
|
2 p.
|
devinciēbas
|
devinciebāris
|
devincīres
|
devincirēris
|
3 p.
|
devinciēbat
|
devinciebātur
|
devincīret
|
devincirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
devinciebāmus
|
devinciebāmur
|
devincirēmus
|
devincirēmur
|
2 p.
|
devinciebātis
|
devinciebamini
|
devincirētis
|
devincirēmini
|
3 p.
|
devinciēbant
|
devinciebantur
|
devincīrent
|
devincirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
devinciam
|
devinciar
|
—
|
2 p.
|
devincies
|
devinciēris
|
devincīto
|
3 p.
|
devinciet
|
devinciētur
|
devincīto
|
Plur.
|
1 p.
|
devinciēmus
|
devinciēmur
|
—
|
2 p.
|
devinciētis
|
devinciemini
|
devincitōte
|
3 p.
|
devincientur
|
devinciunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
devincīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
devincīri
|
Participium praesentis actīvi
|
devinciens
|
Gerundium
|
devinciendi
|
Gerundivum
|
devinciendus, -a, -um
|
Основа перфекта: devincīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
devincīvī
|
devincīverim
|
devincīveram
|
devincīvissem
|
devincīverō
|
2 p.
|
devincīvisti
|
devincīveris
|
devincīveras
|
devincīvisses
|
devincīveris
|
3 p.
|
devincīvit
|
devincīverit
|
devincīverat
|
devincīvisset
|
devincīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
devincīvimus
|
devincīverimus
|
devincīverāmus
|
devincīvissēmus
|
devincīverimus
|
2 p.
|
devincīvistis
|
devincīveritis
|
devincīverātis
|
devincīvissētis
|
devincīveritis
|
3 p.
|
devincīvērunt
|
devincīverint
|
devincīverant
|
devincīvissent
|
devincīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
devincīvisse
|
Основа супина: devincīt-
Participium perfecti passivi
|
devincītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
devincītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
devincītum
|
Supinum II
|
devincītū
|
devincio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- связывать (aliquid fasciis C): d. se vino Pl сильно напиться ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]