Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: depugnā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
depugnō
depugnor
depugnem
depugner
—
—
2 p.
depugnas
depugnāris
depugnes
depugnēris
depugnā
depugnare
3 p.
depugnat
depugnātur
depugnet
depugnētur
—
—
Plur.
1 p.
depugnāmus
depugnāmur
depugnēmus
depugnēmur
—
—
2 p.
depugnātis
depugnāmini
depugnētis
depugnēmini
depugnāte
depugnamini
3 p.
depugnant
depugnantur
depugnent
depugnentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
depugnābam
depugnābar
depugnārem
depugnārer
2 p.
depugnābas
depugnabāris
depugnāres
depugnarēris
3 p.
depugnābat
depugnabātur
depugnāret
depugnarētur
Plur.
1 p.
depugnabāmus
depugnabāmur
depugnarēmus
depugnarēmur
2 p.
depugnabātis
depugnabamini
depugnarētis
depugnarēmini
3 p.
depugnābant
depugnabantur
depugnarent
depugnarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
depugnābo
depugnabor
—
2 p.
depugnābis
depugnaberis
depugnāto
3 p.
depugnābit
depugnabitur
depugnāto
Plur.
1 p.
depugnabimus
depugnabimur
—
2 p.
depugnabitis
depugnabimini
depugnatōte
3 p.
depugnabuntur
depugnanto
Infīnitivus praesentis actīvi
depugnāre
Infīnitivus praesentis passīvi
depugnāri
Participium praesentis actīvi
depugnāns
Gerundium
depugnandī
Gerundivum
depugnandus, -a, -um
Основа перфекта: depugnāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
depugnāvī
depugnāverim
depugnāveram
depugnāvissem
depugnāverō
2 p.
depugnāvisti
depugnāveris
depugnāveras
depugnāvisses
depugnāveris
3 p.
depugnāvit
depugnāverit
depugnāverat
depugnāvisset
depugnāverit
Pl.
1 p.
depugnāvimus
depugnāverimus
depugnāverāmus
depugnāvissēmus
depugnāverimus
2 p.
depugnāvistis
depugnāveritis
depugnāverātis
depugnāvissētis
depugnāveritis
3 p.
depugnāvērunt
depugnāverint
depugnāverant
depugnāvissent
depugnāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
depugnāvisse
Основа супина: depugnāt-
Participium perfecti passivi
depugnātus, -a, -um
Participium futuri activi
depugnātūrus, -a, -um
Supinum I
depugnātum
Supinum II
depugnātū
depugno
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
вести решительный бой, бороться с ожесточением (cum aliquo C etc. ; d. feras Dig ): si depugnandum foret Ap на случай, если придётся вступить в бой ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]