Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dehaurī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dehauriō
|
dehaurior
|
dehauriam
|
dehauriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
dehauris
|
dehaurīris
|
dehaurias
|
dehauriāris
|
dehaurī
|
dehaurīre
|
3 p.
|
dehaurit
|
dehaurītur
|
dehauriat
|
dehauriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dehaurīmus
|
dehaurīmur
|
dehauriāmus
|
dehauriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dehaurītis
|
dehaurimini
|
dehauriātis
|
dehauriāmini
|
dehaurīte
|
dehaurimini
|
3 p.
|
dehauriunt
|
dehauriuntur
|
dehauriant
|
dehauriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dehauriēbam
|
dehauriēbar
|
dehaurīrem
|
dehaurīrer
|
2 p.
|
dehauriēbas
|
dehauriebāris
|
dehaurīres
|
dehaurirēris
|
3 p.
|
dehauriēbat
|
dehauriebātur
|
dehaurīret
|
dehaurirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dehauriebāmus
|
dehauriebāmur
|
dehaurirēmus
|
dehaurirēmur
|
2 p.
|
dehauriebātis
|
dehauriebamini
|
dehaurirētis
|
dehaurirēmini
|
3 p.
|
dehauriēbant
|
dehauriebantur
|
dehaurīrent
|
dehaurirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dehauriam
|
dehauriar
|
—
|
2 p.
|
dehauries
|
dehauriēris
|
dehaurīto
|
3 p.
|
dehauriet
|
dehauriētur
|
dehaurīto
|
Plur.
|
1 p.
|
dehauriēmus
|
dehauriēmur
|
—
|
2 p.
|
dehauriētis
|
dehauriemini
|
dehauritōte
|
3 p.
|
dehaurientur
|
dehauriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dehaurīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dehaurīri
|
Participium praesentis actīvi
|
dehauriens
|
Gerundium
|
dehauriendi
|
Gerundivum
|
dehauriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: dehaurīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dehaurīvī
|
dehaurīverim
|
dehaurīveram
|
dehaurīvissem
|
dehaurīverō
|
2 p.
|
dehaurīvisti
|
dehaurīveris
|
dehaurīveras
|
dehaurīvisses
|
dehaurīveris
|
3 p.
|
dehaurīvit
|
dehaurīverit
|
dehaurīverat
|
dehaurīvisset
|
dehaurīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dehaurīvimus
|
dehaurīverimus
|
dehaurīverāmus
|
dehaurīvissēmus
|
dehaurīverimus
|
2 p.
|
dehaurīvistis
|
dehaurīveritis
|
dehaurīverātis
|
dehaurīvissētis
|
dehaurīveritis
|
3 p.
|
dehaurīvērunt
|
dehaurīverint
|
dehaurīverant
|
dehaurīvissent
|
dehaurīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dehaurīvisse
|
Основа супина: dehaurīt-
Participium perfecti passivi
|
dehaurītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dehaurītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dehaurītum
|
Supinum II
|
dehaurītū
|
dehaurio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- вычерпывать, снимать (amurcam Cato);
- проглатывать (carnem Tert). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]