Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: decutī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decutiō
|
decutior
|
decutiam
|
decutiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
decutis
|
decutīris
|
decutias
|
decutiāris
|
decutī
|
decutīre
|
3 p.
|
decutit
|
decutītur
|
decutiat
|
decutiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
decutīmus
|
decutīmur
|
decutiāmus
|
decutiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
decutītis
|
decutimini
|
decutiātis
|
decutiāmini
|
decutīte
|
decutimini
|
3 p.
|
decutiunt
|
decutiuntur
|
decutiant
|
decutiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decutiēbam
|
decutiēbar
|
decutīrem
|
decutīrer
|
2 p.
|
decutiēbas
|
decutiebāris
|
decutīres
|
decutirēris
|
3 p.
|
decutiēbat
|
decutiebātur
|
decutīret
|
decutirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
decutiebāmus
|
decutiebāmur
|
decutirēmus
|
decutirēmur
|
2 p.
|
decutiebātis
|
decutiebamini
|
decutirētis
|
decutirēmini
|
3 p.
|
decutiēbant
|
decutiebantur
|
decutīrent
|
decutirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
decutiam
|
decutiar
|
—
|
2 p.
|
decuties
|
decutiēris
|
decutīto
|
3 p.
|
decutiet
|
decutiētur
|
decutīto
|
Plur.
|
1 p.
|
decutiēmus
|
decutiēmur
|
—
|
2 p.
|
decutiētis
|
decutiemini
|
decutitōte
|
3 p.
|
decutientur
|
decutiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
decutīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
decutīri
|
Participium praesentis actīvi
|
decutiens
|
Gerundium
|
decutiendi
|
Gerundivum
|
decutiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: decutīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
decutīvī
|
decutīverim
|
decutīveram
|
decutīvissem
|
decutīverō
|
2 p.
|
decutīvisti
|
decutīveris
|
decutīveras
|
decutīvisses
|
decutīveris
|
3 p.
|
decutīvit
|
decutīverit
|
decutīverat
|
decutīvisset
|
decutīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
decutīvimus
|
decutīverimus
|
decutīverāmus
|
decutīvissēmus
|
decutīverimus
|
2 p.
|
decutīvistis
|
decutīveritis
|
decutīverātis
|
decutīvissētis
|
decutīveritis
|
3 p.
|
decutīvērunt
|
decutīverint
|
decutīverant
|
decutīvissent
|
decutīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
decutīvisse
|
Основа супина: decutīt-
Participium perfecti passivi
|
decutītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
decutītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
decutītum
|
Supinum II
|
decutītū
|
decutio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- снимать кожу, обдирать Tert ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]