Морфологические и синтаксические свойства
[править]
Основа инфекта: conventā-
|
Praesens |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Sing. |
1 p. |
conventō |
conventor |
conventem |
conventer |
— |
— |
2 p. |
conventas |
conventāris |
conventes |
conventēris |
conventā |
conventare |
3 p. |
conventat |
conventātur |
conventet |
conventētur |
— |
— |
Plur. |
1 p. |
conventāmus |
conventāmur |
conventēmus |
conventēmur |
— |
— |
2 p. |
conventātis |
conventāmini |
conventētis |
conventēmini |
conventāte |
conventamini |
3 p. |
conventant |
conventantur |
conventent |
convententur |
— |
— |
|
Imperfectum |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Sing. |
1 p. |
conventābam |
conventābar |
conventārem |
conventārer |
2 p. |
conventābas |
conventabāris |
conventāres |
conventarēris |
3 p. |
conventābat |
conventabātur |
conventāret |
conventarētur |
Plur. |
1 p. |
conventabāmus |
conventabāmur |
conventarēmus |
conventarēmur |
2 p. |
conventabātis |
conventabamini |
conventarētis |
conventarēmini |
3 p. |
conventābant |
conventabantur |
conventarent |
conventarentur |
|
Futūrum I |
Indicatīvus |
Imperatīvus |
Act. |
Pass. |
Act. |
Sing. |
1 p. |
conventābo |
conventabor |
— |
2 p. |
conventābis |
conventaberis |
conventāto |
3 p. |
conventābit |
conventabitur |
conventāto |
Plur. |
1 p. |
conventabimus |
conventabimur |
— |
2 p. |
conventabitis |
conventabimini |
conventatōte |
3 p. |
conventabuntur |
conventanto |
Infīnitivus praesentis actīvi |
conventāre |
Infīnitivus praesentis passīvi |
conventāri |
Participium praesentis actīvi |
conventāns |
Gerundium |
conventandī |
Gerundivum |
conventandus, -a, -um |
Основа перфекта: conventāv-
|
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Sg. |
1 p. |
conventāvī |
conventāverim |
conventāveram |
conventāvissem |
conventāverō |
2 p. |
conventāvisti |
conventāveris |
conventāveras |
conventāvisses |
conventāveris |
3 p. |
conventāvit |
conventāverit |
conventāverat |
conventāvisset |
conventāverit |
Pl. |
1 p. |
conventāvimus |
conventāverimus |
conventāverāmus |
conventāvissēmus |
conventāverimus |
2 p. |
conventāvistis |
conventāveritis |
conventāverātis |
conventāvissētis |
conventāveritis |
3 p. |
conventāvērunt |
conventāverint |
conventāverant |
conventāvissent |
conventāverint |
Infīnitivus perfecti actīvi |
conventāvisse |
con-ven-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.