Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: consudā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consudō
|
consudor
|
consudem
|
consuder
|
—
|
—
|
2 p.
|
consudas
|
consudāris
|
consudes
|
consudēris
|
consudā
|
consudare
|
3 p.
|
consudat
|
consudātur
|
consudet
|
consudētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
consudāmus
|
consudāmur
|
consudēmus
|
consudēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
consudātis
|
consudāmini
|
consudētis
|
consudēmini
|
consudāte
|
consudamini
|
3 p.
|
consudant
|
consudantur
|
consudent
|
consudentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consudābam
|
consudābar
|
consudārem
|
consudārer
|
2 p.
|
consudābas
|
consudabāris
|
consudāres
|
consudarēris
|
3 p.
|
consudābat
|
consudabātur
|
consudāret
|
consudarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
consudabāmus
|
consudabāmur
|
consudarēmus
|
consudarēmur
|
2 p.
|
consudabātis
|
consudabamini
|
consudarētis
|
consudarēmini
|
3 p.
|
consudābant
|
consudabantur
|
consudarent
|
consudarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
consudābo
|
consudabor
|
—
|
2 p.
|
consudābis
|
consudaberis
|
consudāto
|
3 p.
|
consudābit
|
consudabitur
|
consudāto
|
Plur.
|
1 p.
|
consudabimus
|
consudabimur
|
—
|
2 p.
|
consudabitis
|
consudabimini
|
consudatōte
|
3 p.
|
consudabuntur
|
consudanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
consudāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
consudāri
|
Participium praesentis actīvi
|
consudāns
|
Gerundium
|
consudandī
|
Gerundivum
|
consudandus, -a, -um
|
Основа перфекта: consudāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
consudāvī
|
consudāverim
|
consudāveram
|
consudāvissem
|
consudāverō
|
2 p.
|
consudāvisti
|
consudāveris
|
consudāveras
|
consudāvisses
|
consudāveris
|
3 p.
|
consudāvit
|
consudāverit
|
consudāverat
|
consudāvisset
|
consudāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
consudāvimus
|
consudāverimus
|
consudāverāmus
|
consudāvissēmus
|
consudāverimus
|
2 p.
|
consudāvistis
|
consudāveritis
|
consudāverātis
|
consudāvissētis
|
consudāveritis
|
3 p.
|
consudāvērunt
|
consudāverint
|
consudāverant
|
consudāvissent
|
consudāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
consudāvisse
|
Основа супина: consudāt-
Participium perfecti passivi
|
consudātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
consudātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
consudātum
|
Supinum II
|
consudātū
|
consudo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- покрываться испариной, сильно потеть Pl, Cato, Col ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]